10 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (LWP)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1944 |
| Rozformowanie |
1946 (przeformowanie) |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr M. Kożewnikow |
| Działania zbrojne | |
| Operacja berlińska | |
| Organizacja | |
| Numer |
poczty polowej: 27936[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
10 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (10 plm) – oddział lotnictwa myśliwskiego ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
W październiku 1944 roku, na bazie radzieckiego 246 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego z 16 Armii Lotniczej, sformowano na lotnisku w Karłówce (ZSRR) 10 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego[2].
Pułk wszedł w skład 3 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego[3].
Pod koniec kwietnia 1945 roku pułku liczył 166 osób, w tym 64 oficerów, 92 podoficerów i 10 szeregowców. Pilotów było 34. Na uzbrojeniu jednostki znajdowały się 33 samoloty, z tego 30 samolotów Jak-9, 2 samoloty Jak-3 i 1 samolot łącznikowy Po-2[2].
W dniach 22-24 kwietnia pułk przegrupował się na przyfrontowe lotnisko Białęgi koło Kostrzyna nad Odrą[2].
Po zakończeniu wojny pułk powrócił na lotnisko w Kutnie, a po kilku dniach został przesunięty na lotnisko w Łęczycy.
W 1946 roku 10 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego przemianowano na 2 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego. W 1967 roku pułkowi przywrócono pierwotną numerację – 10[a]. Jego pełna nazwa brzmiała: 10 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego im. Ludowych Partyzantów Ziemi Krakowskiej.
Działania bojowe pułku[edytuj | edytuj kod]
26 kwietnia 1945, wraz z 7 plsz samoloty pułku zwalczały oddziały niemieckie w okolicach Gross Schónebeck. Stoczono cztery walki powietrzne. Zestrzelono dwa samoloty typu FW-190[2].
W dniach 25 – 27 kwietnia załogi pułku prowadziły rozpoznanie powietrzne. 27 kwietnia pułk został przebazowany na lotnisko Griinthal[2].
29 kwietnia, eskadry osłaniały samoloty 8 plsz, które wykonywały uderzenia na lotnisko Neuruppin. Ponadto załogi prowadziły działania rozpoznawcze w rejonie Fehrbellin, Rhinow i Rathenow. W tym dniu zestrzelilono 4 samoloty typu FW-190[2].
30 kwietnia pułk prowadził rozpoznanie parami okolic Neuruppin, Wusterhausen i Rhinow. Ponadto grupami po 4–6 samolotów Jak-9 w rejonie Fiatów, Kónigshorst, Paaren osłaniano drugie rzuty, tyły i stanowiska dowodzenia 1 Armii WP[2].
1 maja przebazowano pułk na lotnisko Eichstadt. W tym dniu wykonano 28 lotów bojowych. 3 maja samoloty pułku użyto do atakowania z broni pokładowej oddziałów niemieckich które działały z kompleksu lasów w pobliżu Kremerphaul i zagroziły lotniskom 3 DLM[2].
10 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego w operacji berlińskiej wykonał 254 loty bojowe. Podczas sześciu walk powietrznych stoczonych przez 26 samolotów własnych, piloci pułku zestrzelili 7 samolotów nieprzyjaciela. Straty własne: zestrzelony przez artylerię przeciwlotniczą dowódca klucza ppor. N. Carew oraz ciężko ranny chor. pil. Michał Bajczykow[2].
Obsada personalna pułku[edytuj | edytuj kod]
- dowódca pułku – mjr M. Kożewnikow
- zastępcą do spraw polityczno-wychowawczych – mjr J. Pietraszenko
- szef sztabu – mjr A. Bondarenko
- nawigator pułku – kpt. Małyszko
- pomocnik dowódcy pułku do spraw strzelania powietrznego – E. Timoszkin
- dowódcy eskadr:
- kpt. Aleksy Bystrow
- por. Wasyl Cezar
- kpt. Aleksander Kuźniecow
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozkaz ministra obrony narodowej nr 07/Org. z 4 maja 1967 roku
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Koliński 1978 ↓, s. 259.
- ↑ a b c d e f g h i Krzemiński 1981 ↓, s. 90-91.
- ↑ Koliński 1987 ↓, s. 105-106.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Izydor Koliński: Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-0727-X.
- Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0196-7.
- Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
