10 Szwadron Łączności (1 DKaw)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
10 Szwadron Łączności
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1947

Dowódcy
Pierwszy

por. Czemeryczkin

Organizacja
Dyslokacja

Warszawa[1]

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska łączności

Podległość

1 Dywizja Kawalerii

10 Szwadron Łączności – samodzielny pododdział wojsk łączności ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w Sumach na mocy rozkazu sztabu Armii Polskiej w ZSRR nr 0038 z 8 maja 1944 według etatu nr 06/450. Walczył w składzie 1 Samodzielnej Brygady Kawalerii.

Rozformowany na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 028/org. z 27 stycznia 1947.

Proporczyk na lance i na mundur czarno-niebieski[2].

Dowództwo[edytuj | edytuj kod]

  • dowódca – por. Czemeryczkin
  • zastępca – chor. Ochenduszko

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
  • Henryk Smaczny: Księga kawalerii polskiej 1914-1947. Warszawa: Przedsiębiorstwo zagraniczne TESCO, 1989. ISBN 83-00-02555-3.