10 groszy 1949

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
10 groszy 1949
Ilustracja
Dane podstawowe
Emitent

Narodowy Bank Polski

Nominał

10 groszy

Rocznik

1949

Emisja
Mennica

mennica w Kremnicy (MN)
Mennica Państwowa w Warszawie (Al)

Nakład

231 046 695 szt.

Data emisji

30 października 1950 (MN) 26 września 1956 (Al)

Data wycofania

1 stycznia 1995

Projektant

Andrej Peter

Opis fizyczny
Masa

2 g (MN)
0,7 g (Al)

Średnica

17,6 mm

Materiał

miedzionikiel (MN)
alupolon (Al)

Rant

gładki

Stempel

zwykły

Uwagi

moneta obiegowa

Odmiana w alupolonie

10 groszy 1949 – moneta dziesięciogroszowa wybita w miedzioniklu i alupolonie[1]. Odmiana w miedzioniklu wprowadzona do obiegu w dniu reformy walutowej z 30 października 1950 r., zarządzeniem z 14 lutego 1951 r. (M.P. z 1951 r. nr 14, poz. 196), odmiana alupolonie 26 września 1956 r. zarządzeniem Ministra Finansów z 12 września 1956 (M.P. z 1956 r. nr 80, poz. 963). Moneta została wycofana z obiegu z dniem denominacji 1 stycznia 1995 r. zarządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z 18 listopada 1994 r. (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541)[1].

Na monecie nie ma umieszczonego znaku mennicy[2].

Awers[edytuj | edytuj kod]

W centralnym punkcie umieszczono godło – orła bez korony, poniżej rok 1949, dookoła napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA” (nazwa państwa obowiązująca do 1952 roku)[2].

Rewers[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie monety znajdują się cyfry „10", poniżej napis „GROSZY” wygięty w formę łuku, pod spodem, również w formie łuku, gałązka laurowa przepasana wstążką[2].

Nakład[edytuj | edytuj kod]

Moneta została wybita z rantem gładkim na krążku o średnicy 17,6 mm, masie 2 gramów (miedzionikiel) oraz 0,7 grama (alupolon), według projektu Andreja Petera. Odmianę w miedzioniklu wybito w 1949 r. w liczbie 200 000 000 sztuk w Kremnicy. Odmianę w alupolonie wybito w 1956 r. w mennicy w Warszawie w liczbie 31 046 695 sztuk[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Średnica monety jest identyczna ze średnicą dziesięciogroszówki z 1923 roku bitej w okresie II Rzeczypospolitej i Generalnego Gubernatorstwa. Masa odmiany miedzioniklowej jest identyczna z masą dziesięciogroszówki z 1923 roku bitej w okresie II Rzeczypospolitej[1].

Odmiana w alupolonie już w dniu wprowadzania do obiegu miała niepoprawną nazwą państwa. Od 1961 roku aż do dnia denominacji z 1 stycznia 1995, w obiegu krążyły obok siebie dziesięciogroszówki z nazwą państwa:

  • Rzeczpospolita Polska (1949) oraz
  • Polska Rzeczpospolita Ludowa (1961–1985).

Wersje próbne[edytuj | edytuj kod]

Wersje próbne w mosiądzu i niklu

Istnieją wersje tej monety należące do serii próbnych w mosiądzu i niklu pierwsza z wklęsłym druga wypukłym napisem „PRÓBA”, wybite w nakładzie 100 i 500 sztuk odpowiednio. Katalogi podają również istnienie wersji próbnej technologicznej w tombaku wybitej w nieznanym nakładzie[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jerzy Chałupski, Specjalizowany katalog monet polskich XX i XXI w. część trzecia Rzeczpospolita Polska 1945-1952 Polska Rzeczpospolita Ludowa 1952-1989, 2010.
  2. a b c d Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003.