111 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
16 czerwca 1940 |
| Rozformowanie |
17 marca 1942 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
29 Zapasowa Brygada Strzelecka |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
Iwan M. Iwanow |
| Ostatni |
Siergiej Roginski |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
41 Korpus Strzelecki |
111 Dywizja Strzelecka (ros. 111-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwionej.
Formowanie i walki[edytuj | edytuj kod]
Sformowana latem 1940 na bazie 29 Zapasowej Brygady Strzeleckiej Archangielskim Okręgu Wojskowym. Razem z 116 Dywizją Strzelecką i 213 Dywizją Strzelecką wchodziła w skład 48 Korpusu Strzeleckiego[1]. W czasie walk na ziemiach polskich 111 DS dowodził płk Jurij Sokołow. Dywizja uczestniczyła m.in. w ofensywie Armii Czerwonej rozpoczętej 12 stycznia 1945 roku, biorąc udział w przełamaniu niemieckich fortyfikacji Stellung a2[1].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- 399 pułk strzelecki
- 468 pułk strzelecki
- 532 pułk strzelecki
- 286 pułk artylerii lekkiej
- 561 pułk artylerii haubic (do 01.10.1941)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Podsiadło 2014 ↓, s. 338.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- RKKA. [dostęp 2011-01-01]. (ros.).
Dywizje strzeleckie Armii Czerwonej w II wojnie światowej
