117 Eskadra IAF

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
117 Eskadra
Ha’Silon Ha’Rishona
ilustracja
Historia
Państwo

 Izrael

Sformowanie

7 czerwca 1953

Działania zbrojne
kryzys sueski, wojna sześciodniowa, wojna na wyczerpanie, wojna Jom Kipur, wojna libańska, II wojna libańska
Organizacja
Dyslokacja

Newatim

Rodzaj sił zbrojnych

Siły Powietrzne Izraela

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

117 Eskadra (hebr. Ha’Silon Ha’Rishona, dosł. „Pierwszy Odrzutowiec”) – myśliwska eskadra Sił Powietrznych Izraela, bazująca w Ramat Dawid w Izraelu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Eskadra została sformowana 7 czerwca 1953 i otrzymała początkowo 4 samoloty myśliwskie w wersji treningowej Gloster Meteor T.7, do których 21 sierpnia 1953 dołączyło 11 myśliwców Meteor F.8[1]. Eskadra bazowała w bazie lotniczej Ramat Dawid.

1 września 1955 odrzutowce Meteor przeprowadziły swoją pierwszą akcję bojową, zestrzeliwując nad pustynią Negew 2 egipskie myśliwce Vampire. Latem 1956 roku 117 Eskadra przyjęła rolę eskadry szkoleniowej, a jej samoloty otrzymały odmienne malowanie charakterystyczne dla samolotów treningowych[1]. Jednak przygotowania do kampanii sueskiej w październiku 1956 zmusiły dowództwo sił powietrznych do przywrócenia eskadry do misji bojowych. Podczas tej wojny 117 Eskadra pełniła zadania eskortowania samolotów transportowych C-47. Samoloty przeprowadziły także wiele ataków na cele lądowe, nie ponosząc żadnych strat[2].

11 lutego 1962 chwilowo rozwiązano 117 Eskadrę, a samoloty przeniesiono do 110 Eskadry. W kwietniu 1962 eskadra została zmodernizowana i wyposażona w 20 samolotów myśliwskich Mirage IIICJ. Podczas wojny sześciodniowej w 1967 eskadra odniosła 17 zwycięstw powietrznych tracąc zaledwie 3 własne samoloty[2]. Podczas wojny na wyczerpanie w latach 1968-1970 eskadra odniosła kolejnych 27 zwycięstw powietrznych[1].

W maju 1971 rozpoczęto proces powolnego zastępowania Mirage izraelskimi samolotami myśliwsko-bombowymi Nesher. Wzięły one udział w wojnie Jom Kipur w 1973 odnosząc razem z Mirage olbrzymią liczbę 62 zwycięstw powietrznych[1].

2 lipca 1980 eskadra zaczęła używać 25 samoloty wielozadaniowe F-16A/B[1]. W czerwcu 1981 osiem samolotów F-16 ze 117 Eskadry wzięło udział w zbombardowaniu i zniszczeniu irackiego reaktora jądrowego w Osirak[3]. Podczas wojny libańskiej myśliwce F-16 zestrzeliły 3 syryjskie samoloty[1].

W 1987 maszyny F-16A/B zastąpiono 24 samolotami F-16C/D. Począwszy od 2005 eskadra używa jedynie maszyn F-16C[2]. Podczas II wojny libańskiej w 2006 samoloty 117 Eskadry wzięły udział w bombardowaniu celów Hezbollahu w południowym Libanie[4].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Na wyposażeniu 117 Eskadry znajdują się następujące samoloty:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Ciel de Gloire: Squadron 117 - IAF/IDF „Ha’Silon Ha’Rishona” The First Jet Squadron. [dostęp 2008-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 czerwca 2008)]. (ang.).
  2. a b c Global Security: 117 Squadron - The First Jet. [dostęp 2008-08-27]. (ang.).
  3. Timothy L. H. McCormack: Self-Defense in International Law: The Israeli Raid on the Iraqi Nuclear Reactor. ISBN 978-0-312-16279-5.
  4. Richard M Bennett, Asia Times: Troops poised for ground offensive. [dostęp 2019-12-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]