11 Pułk Haubic Polowych (austro-węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pułk Haubic Polowych Nr 11
Feldhaubitzregiment Nr. 11
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1854

Rozformowanie

1918

Tradycje
Święto

22 maja

Kontynuacja

9 Pułk Artylerii Polowej
11 Pułk Artylerii Korpuśnej

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Wiedeń, garnizon Lwów

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

artyleria polowa

Podległość

11 Brygada Artylerii Polowej
11 Dywizja Piechoty

FZM Arthur von Bylandt-Rheidt

Pułk Haubic Polowych Nr 11 (FHR. 11) – pułk artylerii polowej cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

W 1854 roku został sformowany 9 Pułk Artylerii Polowej[1]. Sztab pułku stacjonował w Wiedniu[2]. W 1869 roku pułk otrzymał nazwę wyróżniającą „Śląski” (niem. 9. Schlesisches Feld-Artillerie-Regiment)[3].

W 1871 roku sztab pułku został przeniesiony z Wiednia do Lwowa[4][5].

W 1873 roku oddział otrzymał nową nazwę wyróżniającą „Galicyjski” (niem. 9. Galizisches Feld-Artillerie-Regiment)[6].

1 maja 1885 roku oddział został przeformowany w 11. Galicyjski Pułk Artylerii Korpuśnej (niem. 11. Galizisches Corps-Artillerie-Regiment)[7].

W 1889 roku sztab pułku razem z 1. i 2. Dywizjonem oraz 11. Dywizjonem Artylerii Konnej i Depot Kadry Zapasowej stacjonował we Lwowie, natomiast 42. Dywizjon w Stanisławowie[8].

W 1890 roku oddział został przemianowany na 11. Galicyjsko-bukowiński Pułk Artylerii Korpuśnej (niem. 11. Galizisch-bukowina’sches Corps-Artillerie-Regiment)[9].

W 1891 roku ze składu pułku wyłączono 42. Dywizjon w Stanisławowie i podporządkowano bezpośrednio komendantowi 11 Brygady Artylerii[10].

W 1891 roku pułk otrzymał „na wieczne czasy” imię generała majora Josepha von Smola (1764–1820)[11].

Swoje święto pułk obchodził 22 maja w rocznicę bitwy pod Aspern stoczonej w 1809 roku[11].

6 kwietnia 1908 jednostkę przemianowano na 11 Pułk Haubic Polowych (niem. 11. Feldhaubitzregiment)[11].

W 1914 roku komenda pułku i kadra zapasowa oraz 1. i 2. dywizjony stacjonowały we Lwowie, w koszarach przy ul. Gródeckiej 6[11].

Każda z czterech baterii była uzbrojona w sześć przestarzałych haubic M99, które od 1914 roku wymieniano na nowoczesne 10 cm Feldhaubitze M.14.

Pułk wchodził w skład 11 Dywizji Piechoty, a pod względem wyszkolenia był podporządkowany komendantowi 11 Brygady Artylerii Polowej[12].

Szefowie pułku[edytuj | edytuj kod]

Kolejnymi Szefami pułku byli:

  • GM Johann von Pittinger (1854 – †12 VI 1864),
  • FML August von Schmidt (1864 – †18 IV 1868),
  • GM Johann von Herle (1868 – †3 XI 1869),
  • FZM Arthur Maximilian Adrian von Bylandt-Rheidt (1870 – †21 II 1891)[11].

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Komendanci pułku
  • płk Franz Karl Anton von Wilsdorf (1854[1] – 1856 → krajowy dyrektor artylerii dla Dalmacji i Zadaru)
  • płk Moritz Werner (1856 – 1857 → komendant 3. Pułku Artylerii Polowej)
  • płk Ignaz von Sternegg (1857 – 1858 → krajowy dyrektor artylerii w Weronie)
  • ppłk Wilhelm Schlag von Scharhelm (1858 – 1865 → krajowy dyrektor artylerii w Pradze)
  • płk Michael Angerer (1866 – 1867 → stan spoczynku)
  • płk Karl Tiller von Turnfort (1867 – 1870 → brygadier w 11 Dywizji)
  • płk Johann Hussarek von Heinlein (1870 – 1875 → szef artylerii w Komendzie Wojskowej w Sybinie)
  • płk Anton Kindermann (1875 – 1881 → komendant 69 Brygady Piechoty)
  • płk Friedrich von Gehren (1881 – 1884)
  • ppłk / płk Wenzel von Broschek von Boroglav (1884 – 1887 → komendant 1 Brygady Artylerii)
  • płk Leopold Du Fresne (1887 – 1889 → komendant 9 Brygady Artylerii[13])
  • ppłk / płk Heinrich Heger (1889[8] – 1892 → stan spoczynku)
  • płk Ferdinand Siedler (1892 – )
  • płk Karol Durski-Trzaska (1904 – 1907)
  • ppłk Alois Vollgruber (1914[14])
Oficerowie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, maj 1855. (niem.).
  • Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1867. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, kwiecień 1867. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1869-1870. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, marzec 1870. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1871. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1871. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1872. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1872. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1873. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1874. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1874. (niem.).
  • Anhang zum Kais. Königl. Militär-Schematismus für das k.k. Heer 1885. Enthält die Artillerie-Waffe mit rücksicht auf die mit 1 maj durchgeführte organisation. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, maj 1885. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1892. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1892. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.).