121 Pułk Artylerii Lekkiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
121 Pułk Artylerii Lekkiej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951

Rozformowanie

wrzesień 1956

Tradycje
Kontynuacja

121 pułk artylerii

Organizacja
Numer

JW 2560[1]

Dyslokacja

Suwałki

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

18 DP (od 1952)

122 mm haubica M-30
76 mm armata ZiS-3

121 Pułk Artylerii Lekkiej – oddział artylerii Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sformowany w 1951[2] dla 22 Dywizji Piechoty[3]. Stacjonował w Suwałkach[3]. W 1952 podporządkowany dowódcy 18 Dywizji Piechoty, a we wrześniu 1956 rozwiązany[4].

Skład organizacyjny[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo pułku[5]

  • bateria dowodzenia
    • plutony: topograficzno-rozpoznawczy, łączności
  • dywizjon haubic
    • trzy baterie artylerii haubic
  • dywizjon armat
    • trzy baterie artylerii armat

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. Rozkaz MON Nr 0043/Org. z 17 maja 1951
  3. a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
  4. Rozkaz MON Nr 0026/Org. z 4 września 1956.
  5. Etat nr 2/158 pułku artylerii lekkiej z 20 listopada 1952.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]