122P/de Vico
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
20 lutego 1846 |
| Nazwy alternatywne |
1846 IV, P/1846 D1, P/1995 S1 |
| Elementy orbity | |
| Półoś wielka |
17,6808 au |
| Mimośród |
0,9627 |
| Peryhelium |
0,6593 au |
| Aphelium |
34,7023 au |
| Okres orbitalny |
74,35 lat |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
85,3828° |
| Długość węzła wstępującego |
79,6245° |
| Argument peryhelium |
12,9961° |
| Moment przejścia przez peryhelium |
6 października 1995 |
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| Średnica |
kilka-kilkanaście km |
122P/de Vico – kometa okresowa należąca do grupy komet typu Halleya.
Odkrycie i nazwa[edytuj | edytuj kod]
Kometę tę odkrył astronom włoski Francesco de Vico 20 lutego 1846 roku w rzymskim obserwatorium Collegio Romano.
W nazwie znajduje się zatem nazwisko odkrywcy.
Orbita komety[edytuj | edytuj kod]
Orbita komety 122P/de Vico ma kształt bardzo wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,96. Jej peryhelium znajduje się w odległości 0,66 j.a., aphelium zaś 34,7 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 74,35 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 85,38˚.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 122P/de Vico w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- 122P/de Vico w bazie Minor Planet Center (ang.)