12 Pułk Artylerii Pancernej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
12 Pułk Artylerii Pancernej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951

Rozformowanie

1957 (jako 33 bczapanc)

Organizacja
Rodzaj wojsk

Wojska pancerne

Podległość

Pomorski Okręg Wojskowy 8 Dywizja Zmechanizowana

12 Pułk Artylerii Pancernej (12 papanc) – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

Pułk sformowany został w 1951 roku, w garnizonie Trzebiatów, w składzie 8 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej[1], na bazie batalionu dział pancernych SU-85 z 9 pułku czołgów średnich. W 1955 roku pułk przeformowany został w 33 batalion czołgów i artylerii pancernej według etatu Nr 5/167 o stanie 519 wojskowych i 11 pracowników cywilnych. Latem 1957 roku jednostka została rozformowana[2].

Struktura organizacyjna pułku[edytuj | edytuj kod]

Działo samobieżne SU-85
  • dowództwo i sztab[3]
  • dwa bataliony artylerii pancernej (jeden skadrowany)
  • batalion czołgów ciężkich
  • batalion fizylierów
  • kompania technicznego zaopatrzenia
  • pluton saperów

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 430.
  2. Andrzej Wojtaszak: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. s. 174.
  3. Etat Nr 5/85 z 3 marca 1951 roku

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]