13 Brygada Artylerii Ciężkiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
13 Brygada Artylerii Ciężkiej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Organizacja
Numer

JW1287[1]

Dyslokacja

Toruń, od 1948 – Grudziądz[2]

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

Pomorski Okręg Wojskowy[2]

13 Brygada Artylerii Ciężkiej (13 BAC) – związek taktyczny artylerii ciężkiej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Brygada sformowana została we wrześniu 1945 w garnizonie Toruń, na bazie 5 Dywizji Artylerii. W miejsce dotychczasowych brygad powstały dwa pułki artylerii haubic oraz pułk artylerii ciężkiej. 9 dywizjon artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego włączono do 71 pac[3].

Wiosną 1951, na bazie 13 BAC, rozpoczęto formowanie 6 Dywizji Artylerii Przełamania. 73 pah stał się zalążkiem dla 17 Brygady Artylerii Haubic, 74 pah – dla 19 Brygady Artylerii Haubic, a 71 pac – dla 21 Brygady Artylerii Ciężkiej.

122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy brygady[edytuj | edytuj kod]

  • gen. bryg. Stanisław Skokowski (13 IX – 29 XI 1945)
  • płk dypl. Włodzimierz Piewiszkis (29 XI 1945 – 16 I 1947)
  • płk Adam Czaplewski (16 I 1947 – 6 V 1949)
  • płk Julian Kamiński (1 XII 1950 – 14 VII 1951)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.