Przejdź do zawartości

155 Pułk Piechoty (Cesarstwo Niemieckie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
155 pułk piechoty
Infanterie-Regiment Nr. 155
ilustracja
Historia
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Sformowanie

1897

Rozformowanie

1919

Nazwa wyróżniająca

7 Zachodniopruski

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Ostrów Wlkp.; Pleszew

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

V Korpus Armijny

155 pułk piechoty (niem. 7. Westpreußisches Infanterie-Regiment Nr. 155) – oddział piechoty niemieckiej okresu Cesarstwa Niemieckiego.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Pułk został sformowany 31 marca 1897. Stacjonował w Ostrowie Wielkopolskim i Pleszewie[1]. Wchodził w skład V Korpusu Armijnego[1]. Wiosną 1914 był w strukturze 10 Dywizji Piechoty[2].

W 1914 na stopie wojennej pułk liczył początkowo 3287 żołnierzy i dysponował 53-osobowym sztabem. Jego trzon stanowiły trzy bataliony piechoty liczące etatowo po 1079 żołnierzy. Te dzieliły się na cztery trzyplutonowe kompanie. Ponadto pułk posiadał organiczną kompanię karabinów maszynowych[3]. W kolejnych latach w armii cesarskiej następowała restrukturyzacje wojsk. Wprowadzono nowy model „dywizji wz. 1915”. Zgodnie z jej etatem, pozostawiono w pułku 97-osobową kompanię karabinów maszynowych z 15 kaemami, ale liczebność batalionu piechoty zmniejszono do 650 żołnierzy[4]. Słabszym liczebnie batalionom dodano jednak kompanię karabinów maszynowych, a w 1917 pluton granatników i pluton moździerzy[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]