15 Pułk Czołgów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
15 Pułk Czołgów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951

Rozformowanie

1990

Patron

Józef Wieczorek[1]

Tradycje
Święto

31 lipca

Kontynuacja

25 pułk zmechanizowany
23 Śląska Brygada OT

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Zbigniew Michalski

Organizacja
Numer

JW 2719[2]

Dyslokacja

Opole; Gliwice

Rodzaj wojsk

Wojska pancerne

Podległość

2 Warszawska Dywizja Zmechanizowana

15 Pułk Czołgów Średnich im. Józefa Wieczorka (15 pcz) – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W terminie do 1 grudnia 1951, w garnizonie Opole, został sformowany 15 samodzielny szkolny pułk czołgów. Jednostka utworzona została w oparciu o stany osobowe 2 samodzielnego batalionu artylerii pancernej z Żar oraz kompanii szkolnych 27 pułku zmechanizowanego i 29 pułku zmechanizowanego, i podporządkowana bezpośrednio dowódcy Okręgu Wojskowego Nr IV. W czerwcu 1955 roku oddział dyslokowany został do garnizonu Gliwice[3]. W 1962 roku pułk został włączony w struktury 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej[4].

4 października 1973 roku pułk otrzymał imię Józefa Wieczorka, a dzień 31 lipca został ustanowiony świętem pułku[5].

W 1990 roku został przeformowany w pułk zmechanizowany i przemianowany na 25 pułk zmechanizowany. W 1995 roku 25 pz został przeformowany w 23 Brygadę Obrony Terytorialnej.

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 15 Pułku Czołgów.
Dowódcy pułku

Struktura pułku[edytuj | edytuj kod]

Bezpośrednio po sformowaniu strukturę pułku stanowiły:

  • batalion szkolny dowódców czołgów
  • dwa bataliony szkolne mechaników kierowców
  • batalion szkolny działonowych

W wyniku kolejnych restrukturyzacji organizacja pułku przedstawiała się następująco:

  • dowództwo i sztab
  • sześć kompanii czołgów (szkolnych)
  • kompania obsługi

Liczba żołnierzy wynosiła 1389 osób. Uzbrojenie pułku stanowiło: 40 czołgów T-54A i 1 transporter opancerzony[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leszkowicz 2022 ↓, s. 749.
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  3. Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 169.
  4. Marek Grygorowicz, Garnizon Nysa do 1992.
  5. Rozkaz Nr 019/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 października 1973 roku w sprawie nadania jednostkom wojskowym historycznych nazw oraz imion zasłużonych działaczy partyjnych, żołnierzy oddziałów frontowych i partyzanckich, a także ustanowienia dorocznych świąt (Dziennik Rozkazów Ministra Obrony Narodowej Tajny Nr 10, poz. 26).
  6. Etat Nr 5/374 pułku czołgów średnich DZ z 10 czerwca 1964.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • Marek Grygorowicz, Garnizon Nysa do 1992