16 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
16 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951

Rozformowanie

1963

Dowódcy
Pierwszy

płk Kazimierz Witkowski

Ostatni

płk Jerzy Białas

Organizacja
Numer

JW 2138[1]

Dyslokacja

Koszalin

Rodzaj wojsk

Wojska obrony przeciwlotniczej

16 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej (16 DAPlot.) – związek taktyczny artylerii przeciwlotniczej Sił Zbrojnych PRL.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Formowanie dowództwa dywizji rozpoczęto w 1951 roku w Koszalinie na terenie OW II. Poszczególne oddziały tworzono na bazie 88 pułku artylerii OPL wyłączonego ze składu wojsk OPL i przeformowanego na pułk artylerii przeciwlotniczej.

Na podstawie Rozkazu MON nr 0126/Org z 3 września 1963 oraz Zarządzenia szefa SG WP nr 0133/Org z 13 września 1963 rozformowano dowództwo 16 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej.

Struktura organizacyjna w latach 1951–1955[edytuj | edytuj kod]

dowództwo dywizji – Koszalin[2]

W styczniu 1956 ze składu 16 DAPlot wyłączony został 65 paplot i podporządkowany dowódcy okręgu[3].

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
  • Marian Kopczewski: Obrona Przeciwlotnicza Wojska Polskiego w latach 1919-1994. Koszalin: Wydawnictwo naukowe WSOWOPlot, 1994, s. 210. ISBN 83-901489-0-0.