16 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie)

16 Pułk Ułanów
7 Pułk Jazdy Galicyjsko-Francuskiej
	; Proporczyk na lance
	Historia
Państwo	Księstwo Warszawskie
Sformowanie	1809
	Tradycje
Rodowód	7 Pułk Jazdy Galicyjsko-Francuskiej
	Dowódcy
Pierwszy	płk hr. Marcin Tarnowski:
Ostatni	płk hr. Marcin Tarnowski
	Organizacja
Dyslokacja	Lublin
Rodzaj wojsk	Jazda
Podległość	Dywizja Jazdy - 1812; Dywizja Kawalerii - II 1813

16 Pułk Ułanów – oddział jazdy polskiej Armii Księstwa Warszawskiego.

28 grudnia 1809 oddział jazdy sformowany na Podolu^[1] przez płk. hr. Marcina Tarnowskiego (dowodził od 1 października 1809). Pierwotnie nosił nazwę 7 Pułku Jazdy Galicyjsko-Francuskiej^[1], a następnie przemianowany na 16 pułk ułanów. Na miasto garnizonowe dla tego pułku wyznaczono Lublin^[2]. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 661 żołnierzy^[3].

Mundur[edytuj | edytuj kod]

Od 1810 roku obowiązywała następująca barwa munduru^[4]:

Kołnierz karmazynowy; rabaty granatowe z karmazynową wypustką

Lampasy spodni karmazynowe

Walki[edytuj | edytuj kod]

W wojnie z Austrią uczestniczył w bitwach pod: Tarnopolem (3 lipca 1809), Grzymałowem, Chorostkowem (13 lipca), Zaleszczykami i Mariampolem za Dniestrem. W kampanii rosyjskiej (Wielka Wojna 1812 roku) stoczył boje m.in. pod Mirem (9 i 10 lipca 1812), Rochaczewem (10 sierpnia), Smoleńskiem (17 sierpnia), Dubrownem, Możajskiem (7 września), Kaługą, pod Borodino (7 września 1812), Borysowem (21 listopada) oraz nad Berezyną (27 listopada 1812).

Po uzupełnieniu składu osobowego w rejonie Krakowa i Żytawy uczestniczył w marszu odwrotowym korpusu księcia Józefa Poniatowskiego. W składzie 20 Brygady Jazdy gen. Jerzego Weyssenhoffa bił się pod Hellensdorfem (14 września 1813), Peterswaldem (16 września 1813), Sere (18 września 1813), Dreznem (9,10 i 22 września 1813), Pirną (17 września 1813) oraz w Bitwie Narodów pod Lipskiem^[1]:

16 pułku ułanów nie odtworzono w ramach armii wojska Królestwa Kongresowego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Gembarzewski 1925 ↓, s. 63.
↑ Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 154.
↑ Zych 1961 ↓, s. 207.
↑ Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 173.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Szymon Askenazy, Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807-1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807 - 1812. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.

[CITEREFGembarzewski192563-1] Gembarzewski 1925 ↓, s. 63.

[CITEREFAskenazyGembarzewski2003154-2] Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 154.

[CITEREFZych1961207-3] Zych 1961 ↓, s. 207.

[CITEREFAskenazyGembarzewski2003173-4] Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 173.

[1]

[2]

[3]

[4]