19 Dywizja Strzelecka

19 Dywizja Strzelecka
19-я стрелковая дивизия
	Historia
Państwo	ZSRR →; Rosja →; Osetia Południowa
Sformowanie	21 lipca 1922
Rozformowanie	2009
Nazwa wyróżniająca	Woronesko-Szumlińska
	Tradycje
Rodowód	wydzielone oddziały MWO
Kontynuacja	19 Samodzielna Brygada Zmotoryzowana
	Dowódcy
Pierwszy	Iwan Bołdin
Ostatni	Wasilij Tonkoszkurow
	Działania zbrojne
	II wojna światowa bitwa pod Jelnią; bitwa pod Moskwą; bitwa pod Rżewem; bitwa o Charków; bitwa o Dniepr; operacja dnieprowsko-karpacka; operacja belgradzka;; II wojna czeczeńska;; Wojna w Osetii Południowej
	Organizacja
Numer	в/ч 20634
Dyslokacja	Tambow,; po 2WŚ: Władykaukaz
Rodzaj sił zbrojnych	lądowe
Formacja	Armia Czerwona →; Armia Radziecka →; Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej
Rodzaj wojsk	piechota, artyleria
	Odznaczenia

19 Dywizja Strzelecka – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej i Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Sformowana 21 lipca 1922 r. w Tambowie na bazie jednostek wydzielonych z Moskiewskiego Okręgu Wojskowego. We wrześniu 1939 roku na bazie dywizji sformowano trzy nowe dywizje: 120 Dywizję Strzelecką, 149 Dywizję Strzelecką, a na bazie 55 pułku strzeleckiego nową 19 Dywizję Strzelecką. W składzie 24 Armii Frontu Zachodniego generała G. Żukowa uczestniczyła w bitwie pod Jelnią. W dniach 20 lipca – 29 sierpnia 1941 w ciągłych czołowych atakach na pozycje 2 Grupy Pancernej poniosła straty w wysokości równej całemu etatowemu stanowi osobowemu (zabici, ranni i zaginieni: 11 359 żołnierzy i oficerów)^[1].

W czerwcu 1941:

Robert Michulec. Bitwa o Jelnię. „Technika Wojskowa Historia”. 6, 2018. Warszawa: Magnum X Sp. z o.o..