1 Dywizja Piechoty (powstanie listopadowe)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. dyw. Jan Krukowiecki |
| Działania zbrojne | |
| Powstanie listopadowe | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
1 Dywizja Piechoty – polski związek taktyczny utworzony po wybuchu powstania listopadowego.
Skład i obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- gen. dyw. Jan Krukowiecki[1][2] – (do 28 lutego 1831)
- gen. bryg. Maciej Rybiński[2] – 28 lutego 1831 – 10 września 1831
- gen. bryg. Walenty Andrychewicz – 11 września 1831 – 28 września 1831
- gen. bryg. Paweł Muchowski – 28 września 1831 – 5 października 1831
- płk Franciszek Bobiński – (faktyczny dowódca 28 września 1831 – 5 października 1831)
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- 1 brygada piechoty — generał brygady Antoni Giełgud[1][2], płk Antoni Wroniecki od 28 lutego do 26 marca 1831, płk Hieronim Ramorino[4].
- 1 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 5 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 2 brygada piechoty — generał brygady Kazimierz Małachowski[1][2], płk Walenty Zawadzki,
- 2 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 6 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 26 kwietnia – 5 (12) maja[5]
- 1 brygada piechoty — płk Hieronim Ramorino[4].
- 1 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 5 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 2 brygada piechoty — płk Paweł Muchowski, płk Franciszek Bobiński
- 2 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 12 pułk piechoty liniowej (2 bataliony)
- Od 5 (12) maja
- 1 brygada piechoty – płk Franciszek Młokosiewicz, płk Jerzy Langerman, płk Jerzy Niewęgłowski
- 1 pułk strzelców pieszych (4 bataliony)
- 16 pułk piechoty liniowej (2 bataliony)
- 2 brygada piechoty — płk Paweł Muchowski, płk Franciszek Bobiński
- 2 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 12 pułk piechoty liniowej (2 bataliony)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Callier 1887 ↓, s. 361.
- ↑ a b c d Kozłowski 1983 ↓, s. 190.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 489-490.
- ↑ a b Polacy pochowani na cmentarzu Montmartre oraz Saint-Vincent i Batignolles w Paryżu, praca zbiorowa pod red. Andrzeja Biernata i Sławomira Górzyńskiego, Warszawa 1999, s. 109.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 491.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edmund Callier: Bitwy i potyczki stoczone przez wojsko polskie w roku 1831. Poznań: Drukarnia Dziennika Poznańskiego, 1887.
- Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce.. Poznań: "Kurpisz", 2003. ISBN 83-88841-52-1.
- Bronisław Gembarzewski Wojsko Polskie – Królestwo Polskie 1815-1830 reprint: Kurpisz Poznań 2003
- Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Eligiusz Kozłowski: Historia oręża polskiego 1795-1939. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1983. ISBN 83-214-0339-5.
| Wojska |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bitwy |
|
