1 Dywizjon Taborów
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1921 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja |
1 szwadron taborów |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
1 Dywizjon Taborów – oddział taborów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
W okresie swojego istnienia jednostka przechodziła kilkakrotnie reorganizację. W 1923 dywizjon stacjonował w Warszawie, a w 1939 kadra 1 dywizjonu taborów stacjonowała w Małkini.
Forowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
W 1923 dywizjon podlegał Dowództwu Okręgu Korpusu Nr I i stacjonował w Warszawie [1]. Dowódca dywizjonu pełnił jednocześnie funkcję szefa taborów Okręgu Korpusu Nr I[2].
1 października 1925, w „związku z reorganizacją wojsk taborowych”, dywizjon został przeformowany w „1. Szwadron Taborów”. Jednocześnie zostało utworzone Szefostwo Taborów Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I[3][4]. W lipcu 1926, „w związku z redukcją stanów liczebnych formacji taborowych (rozkaz MSWojsk. Oddz. I Szt. Gen. L. 2579/org. i rozporządzenie wykonawcze Dep. II L. 1600/tab. tjn.)” szwadron został skadrowany[5][6][a].
12 września 1930 roku została wydana „Organizacja taborów na stopie pokojowej. Przepisy służbowe”, a 18 września 1930 roku został wydany rozkaz o wprowadzeniu w życie organizacji formacji taborowych. 1 szwadron taborów został przeformowany w kadrę 1 dywizjonu taborów[6].
W 1939 kadra 1 dywizjonu taborów stacjonowała w Małkini[8].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Organizacja dywizjonu w 1923[1]
- dowództwo dywizjonu
- cztery lub pięć szwadronów taborowych[b]
- skład i warsztat taborowy
- kadra szwadronu zapasowego
- Kadra Okręgowego Szpitala Koni nr I w Warszawie[9]
- kolumny przewozowe
Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy dywizjonu i szwadronu oraz komendanci kadry
- płk tab. Witold Płatuski (1923[10] – 1 X 1925 → szef Szefostwa Taborów DOK I[11])
- ppłk tab. Antoni Józef Chocieszyński (1 X 1925[11] – VII 1926 → szef Szefostwa Taborów DOK IV[12])
- mjr tab. Marian Frydrychowicz (VII 1926[12] – VI 1927 → szef Szefostwa Taborów OK VII[13])
- kpt. tab. Marian Czerkawski (VI 1927[14] – 1 IV 1929 → kierownik referatu w Departamencie Intendentury MSWojsk[15])
- mjr tab. Karol Czulak (VI 1930[16] – XII 1932 → szef służby taborowej w Dowództwie KOP[17])
- rtm. / mjr tab. Albin Nowotny (od VI 1933[18])
- kpt. Rafał Narkon (był III 1939)
- Zastępcy dowódcy dywizjonu
- mjr tab. Zygmunt Bogusz (1923[19] – 1924 → zastępca dowódcy 9 dtab[20])
- mjr tab. Jan Aleksander Maetschke (XI 1924[21][22] – 1 X 1925 → kadra oficerów taborowych[23])
- kpt. tab. Marian Czerkawski (1 X 1925 – VI 1927 → p.o. dowódcy szwadronu)
- kpt. tab. Jan Pawlicki (od VI 1927[13][24])
- komendant kadry – kpt. Rafał Narkon
- oficer mobilizacyjny – kpt. Stefan III Tomaszewski
- oficer administracyjno-materiałowy – por. Józef Ziemian-Ziemiński
Żołnierze dywizjonu – ofiary zbrodni katyńskiej[edytuj | edytuj kod]
Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[27]
| Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
|---|---|---|---|---|
| Chludziński Włodzimierz | podporucznik rezerwy | prawnik | Katyń | |
| Mikoszewski Bronisław[28] | porucznik rezerwy | inżynier | Katyń | |
| Pfeilstecher Zdzisław | podporucznik rezerwy | urzędnik | Katyń | |
| Wilecki Alfred[29] | major rezerwy | dziennikarz | Polska Agencja Prasowa | Katyń |
| Bartha Ludwik | podporucznik rezerwy | Charków | ||
| Bukowski Franciszek[30] | porucznik rezerwy | kupiec | (e) | Charków |
| Glinicki Zygmunt[31] | porucznik rezerwy | artysta malarz | Charków | |
| Sawicki Ludomir | podporucznik rezerwy | nauczyciel | szkoła powszechna | Charków |
| Wacowski Jan | porucznik rezerwy | Charków |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W styczniu 1931 roku, ogłaszając zmiany personalne przeprowadzone w październiku 1930 roku, posługiwano się nazwą „b. 1 sk. szw. tab.”, czyli były 1 skadrowany szwadron taborów[7]
- ↑ Spośród dziesięciu dywizjonów połowa miała w swoim składzie pięć szwadronów, a pozostałe, w tym 4 dtab – cztery szwadrony[2]
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[26].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Almanach oficerski 1923 ↓, s. 73.
- ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 199.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 586-587.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 199 wg autora nowa organizacja taborów została wprowadzona 1 listopada 1925 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 230-231.
- ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 200.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 19.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 831.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1379-1380.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1027, 1039.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 586.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 229-230.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 166.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 163.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 124.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 212.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 439.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 137.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1027.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 946.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 119 z 7 listopada 1924 roku, s. 665.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 938.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 585.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 515.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 831.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 2372.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4057.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4711.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 5203.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-08-18].
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.