1 Gdańska Brygada Obrony Terytorialnej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca |
Gdańska |
| Patron |
gen. Józef Wybicki |
| Tradycje | |
| Święto |
5 stycznia[1] |
| Nadanie sztandaru | |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 1889 |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
Wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk |
Wojska OT |
| Podległość | |
1 Gdańska Brygada Obrony Terytorialnej im. gen. Józefa Wybickiego – związek taktyczny Obrony Terytorialnej Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Brygada została sformowana w 1994 roku w Gdańsku, na bazie rozwiązanej 7 Łużyckiej Brygady Obrony Wybrzeża, jako jedna z pierwszych jednostek nowego systemu obrony terytorialnej. Była to jednostka skadrowana. Brygada stacjonowała w Gdańsku na ul. Słowackiego, a od 2001 roku w Lęborku przy ul. Obrońców Wybrzeża 1. Jednostkę podporządkowano dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego.
Decyzją Ministra Obrony Narodowej nr 60/MON z 19 maja 1995 nadano brygadzie nazwę wyróżniającą Gdańska i imię gen. Józefa Wybickiego[1]
W 2007 roku 1 Brygada OT została przeformowana w 1 Gdański Batalion Obrony Terytorialnej.
Od 1 lipca 2008 roku, rozkazem dowódcy Wojsk Lądowych, 1 Batalion OT został przekształcony w 1 Batalion Zmechanizowany, który włączono w skład 7 Pomorskiej Brygady Obrony Wybrzeża.
Zadania i przeznaczenie[edytuj | edytuj kod]
Zasadnicze zadania brygady
- szkolenie programowe pododdziałów: piechoty zmotoryzowanej, rozpoznawczych, łączności i logistycznych
- szkolenie i przygotowanie rezerw osobowych
- doskonalenie systemu reagowania kryzysowego
- kształtowanie postaw proobronnych wśród społeczeństwa
Brygada stanowiła wsparcie dla władz cywilnych województwa w przypadku klęski żywiołowych lub katastrof
Uzbrojenie i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Podstawowe uzbrojenie brygady stanowiła:
- broń strzelecka: pistolety P-64, karabinki szturmowe 7,62 mm kbk AKM i AKMS, karabiny maszynowe 7,62 mm km PK, karabin snajperski 7,62 mm SWD Dragunow
- granatniki przeciwpancerne: RPG-7, 73 mm ciężkie granatniki SPG-9
- środki przeciwlotnicze: przeciwlotnicze karabiny maszynowe PKM, zestawy przeciwlotnicze ZU-23x2 HIBNERYT, 57 mm armaty przeciwlotnicze S-60M, przenośne zestawy rakietowe Strzała-2M
- pojazdy: opancerzone samochody rozpoznawcze BRDM-2RSK, wozy patrolowe HMMWV i Honker, samochody ciężarowe Star 200, 266 i 944.
Dowódcy brygady[edytuj | edytuj kod]
- płk Andrzej Wołowiecki
- płk Wiesław Bednarek
Przekształcenia[edytuj | edytuj kod]
3 i 5 Brygady Obrony Wybrzeża oraz 32 bcz i apanc → 23 Dywizja Piechoty → 23 Dywizja Desantowa → 7 Łużycka Dywizja Desantowa → 7 Łużycka Brygada Obrony Wybrzeża → 1 Gdańska Brygada Obrony Terytorialnej → 1 Gdański Batalion Obrony Terytorialnej → 1 batalion 7 Pomorskiej Brygady Obrony Wybrzeża
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 100.
- ↑ Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 101.
- ↑ Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 103.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Kajetanowicz, Wojsko Polskie w systemie bezpieczeństwa państwa, Częstochowa 2013, ISBN 978-83-7455-316-2.
- Jerzy Korpysa, 1 Gdańska Brygada Obrony Terytorialnej im. gen. Józefa Wybickiego, Przegląd Wojsk Lądowych 2004, nr 9.
- Tadeusz Krząstek, Andrzej Żak: Z ziemi włoskiej do Polski. Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN 83-907396-5-8.