1 Pułk Armat Polowych (austro-węgierski)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pułk Armat Polowych Nr 1
Feldkanonenregiment Nr. 1
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1894

Rozformowanie

1916

Tradycje
Święto

24 czerwca

Rodowód

1. Ciężki Dywizjon
1. Dywizjon
1. Pułk Artylerii Dywizyjnej

Dowódcy
Pierwszy

płk Johann Skalla

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Kraków

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

artyleria polowa

Podległość

1 Brygada Artylerii Polowej
12 Dywizja Piechoty

Pułk Armat Polowych Nr 1 (FKR. Nr. 1) – pułk artylerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia oddziału[edytuj | edytuj kod]

1 maja 1885, w wyniku przeprowadzonej reorganizacji artylerii, na bazie dotychczasowego 7. Pułku Artylerii Polowej został utworzony 1. Ciężki Dywizjon (niem. 1. Szwere Batterie-Divisions). Dywizjon stacjonował w Krakowie i wchodził w skład 1 Brygady Artylerii[1]. Na stanowisko komendanta dywizjonu wyznaczony został ppłk Moritz Laizner, dotychczasowy oficer sztabowy 7. Pułku Artylerii Polowej, uczestnik wojny prusko-austriackiej, w 1866 odznaczony Krzyżem Zasługi Wojskowej z dekoracją wojenną[1]. Obowiązki adiutanta dywizjonu powierzono ppor. Alojzemu Zielince[1]. Ponadto wśród kadry oficerskiej dywizjonu znaleźli się por. Henryk Towarek, późniejszy tytularny pułkownik, por. Jan Manowarda von Jana i ppor. Kazimierz Teichmann, późniejszy komendant Pułku Armat Polowych Nr 28[1]. W tym samym roku dowództwo dywizjonu objął major Wenzel Churfürst[2], który 1 maja 1888 awansował na podpułkownika[3]. Natomiast ppłk Laizner został przeniesiony do Budapesztu na stanowisko komendanta 4. Węgierskiego Pułku Artylerii Korpuśnej[4] i tam 4 grudnia 1887 awansowany na pułkownika. Jesienią 1886 do pułku wcielony został ppor. Erazm Grotowski[5].

W 1888 dywizjon został przeniesiony do Wadowic[6], a w 1890 przeniesiony ponownie do Krakowa i przemianowany na 1. Dywizjon[7]. W tym samym roku nastąpiła zmana na stanowisku komendanta dywizjonu. Podpułkownik Churfürst został przeniesiony w stan spoczynku, a na jego miejsce przybył ppłk Johann Skalla[8]. Służbę w dywizjonie rozpoczął ppor. Jan Hubischta[9]. W 1892, w dywizjonie, rozpoczął swoją karierę ppor. Ignacy Kazimierz Ledóchowski.

1 stycznia 1894, w następstwie kolejnej reorganizacji austro-węgierskiej artylerii, dotychczasowy 1. Dywizjon został przeformowany w 1. Pułk Artylerii Dywizyjnej (niem. 1. Divisions-Artillerie-Regiment) i ponownie dyslokowany do Wadowic. Obowiązki komendanta pułku objął Johann Skalla, awansowany na pułkownika 25 listopada 1893. Korpus oficerski pułku uzupełnili m.in. podporucznicy Piotr Przygodzki i Józef Zagórski[10]. Nowo utworzony pułk wchodził w skład 1 Brygady Artylerii w Krakowie[11].

W 1895 pułkownik Skalla został przeniesiony w stan spoczynku. Nowym komendantem pułku został ppłk Joseph von Rossek[12]. W tym samym roku dr Karol Karowski zastąpił dr Aleksandra Kulczyckiego na stanowisku lekarza pułkowego[13].

W 1897 pułk został przeniesiony do Krakowa. Jego szeregi zasilił kadet–zastępca oficera Rudolf Obraczay[14].

W 1914 pułk stacjonował w garnizonie Kraków, w koszarach artylerii w Łobzowie i wchodził w skład 1 Brygady Artylerii Polowej[15].

Pułk obchodził swoje święto 24 czerwca, w rocznicę bitwy pod Custozą stoczonej w 1866[15].

Skład etniczny - 49% Polaków, 27% Niemców, 24% innych[16].

 Osobny artykuł: Organizacja austro-węgierskiego pułku armat polowych.

W 1916 oddział został przemianowany na Pułk Armat Polowych Nr 12[17]. Równocześnie dotychczasowy Pułk Armat Polowych Nr 12 został przeformowany w Pułk Haubic Polowych Nr 31[18].

W 1918 oddział został przemianowany na Pułk Artylerii Polowej Nr 12[19].

Żołnierze[edytuj | edytuj kod]

Komendanci pułku
  • ppłk / płk Johann Skalla (1894 – 1895)
  • ppłk / płk Joseph von Rossek (1895[20] – 1900)
  • ppłk / płk Gustav von Lauffer (od 1900)
  • płk Aleksander Truszkowski (1914)
Oficerowie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Anhang zum Kais. Königl. Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 33.
  2. ↑ Militär-Schematismus 1886 ↓, s. 663.
  3. ↑ Militär-Schematismus 1889 ↓, s. 642.
  4. ↑ Militär-Schematismus 1886 ↓, s. 670.
  5. ↑ Militär-Schematismus 1887 ↓, s. 661, 667.
  6. ↑ Militär-Schematismus 1889 ↓, s. 671.
  7. ↑ Schematismus 1891 ↓, s. 717.
  8. ↑ Schematismus 1891 ↓, s. 58, 717.
  9. ↑ Schematismus 1891 ↓, s. 704, 717.
  10. ↑ Schematismus 1894 ↓, s. 762.
  11. ↑ Schematismus 1894 ↓, s. 95.
  12. ↑ Schematismus 1896 ↓, s. 34, 161, 724.
  13. ↑ Schematismus 1896 ↓, s. 724.
  14. ↑ Schematismus 1898 ↓, s. 767.
  15. ↑ a b Schematismus 1914 ↓, s. 788.
  16. ↑ Austro-Hungarian Army - Common Army and Landwehr Artillery Regiments 1914. [dostęp 2009-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)].
  17. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 922.
  18. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 743.
  19. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1148.
  20. ↑ Schematismus 1896 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anhang zum Kais. Königl. Militär-Schematismus für das k.k. Heer 1885. Enthält die Artillerie-Waffe mit rücksicht auf die mit 1 maj durchgeführte organisation. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, maj 1885. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1886. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1885. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1887. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1886. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1898. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1897. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1889. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1888. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.).
Artyleria Monarchii Austro-Węgierskiej
Brygady artylerii polowej
Pułki armat polowych
Pułki haubic polowych
Dywizjony ciężkich haubic
Brygady artylerii górskiej
Pułki artylerii górskiej
Dywizjony armat górskich
Dywizjony artylerii konnej
Brygady artylerii fortecznej
  • 1 (Wiedeń)
  • 2 (Kraków)
  • 3 (Trydent)
  • 4 (Pola)
  • 5 (Kotor)
Pułki artylerii fortecznej
Bataliony artylerii fortecznej

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=1_Pułk_Armat_Polowych_(austro-węgierski)&oldid=73163842”