20 Pułk Ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego

20 Pułk Ułanów

108 pułk ułanów

Odznaka pamiątkowa 20 puł
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1920
Rozformowanie	1939
Patron	Król Jan III Sobieski
Tradycje
Święto	15 września 24 czerwca (od 1927)
Nadanie sztandaru	11 października 1921
Rodowód	108 pułk ułanów
Dowódcy
Pierwszy	płk Dymitr Radwiłowicz
Ostatni	płk dypl. Andrzej Kunachowicz
Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Rudnią Baranowską (11–12 X 1920) kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja	garnizon Rzeszów
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	3 Brygada Jazdy X Brygada Jazdy X Brygada Kawalerii Kresowa Brygada Kawalerii

20 pułk ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego (20 puł.) – oddział kawalerii Wojska Polskiego II RP.

Pułk stacjonował w garnizonie Rzeszów. Ułani nosili otok amarantowy.

Pułk brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Walczył w obronie mostu na Narwi w Nowogrodzie, pod Łomżą, Kuleszką, Milewem, zagon na Ciechanów, pod Biskupiczami (w okolicach Klewania) i Rudnią Baranowską.

Formowanie

Pułk nawiązywał do tradycji 20 pułku ułanów Księstwa Warszawskiego uczestniczącego w kampanii napoleońskiej 1812. Odtworzenie pułku nastąpiło w Ostrołęce jako 108 pułk ułanów. W jego skład wchodziły dwa szwadrony 3 pułku strzelców konnych, jeden szwadron 8 pułku ułanów im. Księcia Józefa Poniatowskiego i jeden szwadron 6 pułku Ułanów Kaniowskich. Pierwszym dowódcą został pułkownik Dymitr Radziwiłowicz i dnia 30 lipca 1920 roku wyznaczone szwadrony spotkały się w Ostrołęce. Jego skład osobowy na ów dzień wynosił 19 oficerów, 780 szeregowych, 800 koni i 16 wozów.

Pułk posiadał szable austriackie i niemieckie, na stanie były również karabinki austriackie. Dużą część pułku stanowił rocznik poborowych oraz dawni rezerwiści armii austriackiej. Rzędy końskie austriackie i meksykańskie. Przewaga koni młodych. W zaopatrzeniu pułk był podporządkowany 8 pułkowi ułanów im. Księcia Józefa Poniatowskiego. Pod koniec sierpnia nowym dowódcą zostaje rotmistrz Piotr Głogowski. Pierwszy rozkaz pułkowy pochodzi z dnia 21 sierpnia, podpisał go rotmistrz Piotr Głogowski, za zgodność podpisał go porucznik Uranowicz, który w owym czasie pełni funkcję adiutanta 108 pułku ułanów. Pod koniec sierpnia nadeszło uzupełnienie z 8 pułku ułanów w postaci jednego szwadronu.

Obsada personalna 108 pułku ułanów w 1920
Stanowisko	Stopień, imię i nazwisko
Dowódca	rtm. Piotr Głogowski
adiutant	por. Franciszek Uranowicz
adiutant	por. Witold Lipowski
lekarz	ppor. Henryk Jarocki
Lekarz wet.	por. lek. wet. Władysław Leżoń
Dowódca I dywizjonu	rtm. Kazimierz Romański
Dowódca II dywizjonu	rtm. Edmund Skowroński
dowódca 1 szwadronu	rtm. Sędzimir
dowódca 1 szwadronu	pchor. / ppor. Bogumił Szumski 13 IX 1920 ranny
	ppor. Gustaw Ceratkiewicz
	ppor. Aleksander Napiórkowski †18 VIII 1920 Ciechanów
dowódca 2 szwadronu	por. Edward Ostrowski †3 VIII 1920 Ostrołęka
dowódca 2 szwadronu	rtm. Władysław Jercho
w 2 szwadronie	pchor. Marian Mańkowski †3 VIII 1920 Ostrołęka
dowódca 3 szwadronu	rtm. Kazimierz Romański
dowódca 4 szwadronu	por. Sławosz Szydłowski
dowódca szwadronu karabinów maszynowych	por. dr Edward Skowroński
dowódca oddziału sztabowego	por. Władysław Gundelach
	por. Stanisław Drzewiński
	por. Władysław Horodyski
	por. Stefan Grudzielski 3 VIII 1920 ranny
	por. Jan Wiśniowiecki
	pchor. Stanisław Sozański †3 VIII 1920 Ostrołęka
Dowódca plutonu	pchor. Jan Kozienicki
Oficer pułku	pchor. Józef Friszer
	pchor. Aleksander Grabowiecki
Oficer pułku	pchor. Wiktor Kegler

Pułk w walce o granice

Pułk przydzielono do 8 Brygady Jazdy, którą sformowano w tamtym okresie dla przeciwstawienia radzieckiemu 3 korpusowi Kawalerii Gaja. W obszarze Ostrołęki zebrano więc 108., 2. i 115 pułk ułanów a także 8 dywizjon artylerii konnej. Dowództwo powierzono generałowi Suszyńskiemu.

108 pułk ułanów pierwszy patrol odbył 20 lipca 1920. Pierwsze potyczki miały miejsce już w pierwszych dniach działania pułku. Należy tu odnotować obronę mostu w Nowogrodzie przez patrol podchorążego Szumskiego oraz uliczne walki z kozakami. Do pierwszego starcia ogniowego doszło 1 sierpnia 1920 roku i pułk poniósł pierwsze straty: 14 zabitych i rannych.

Sytuacja była trudna. Bolszewicy posiadali w tym rejonie lepiej zorganizowane siły i większe doświadczenie. Przeprawa w Nowogrodzie była niestrzeżona przez Polaków, w związku z czym kawaleria rosyjska działała w obszarze pomiędzy Ostrołęką a Łomżą. 5 sierpnia pułk wziął udział w odsieczy w okolicach Łomży, a celem było odpędzenie nieprzyjaciela. Do tragedii doszło we wsi Kuleszka, gdzie 2/108 pułku ułanów został otoczony przez bolszewicką kawalerię i musiał wycofać się z rejonu Ostrołęki. Straty były poważne: porucznik Ostrowski, podchorąży Mańkowski i 50 ułanów.

Wraz z ofensywą Rosjan w kierunku Warszawy, stworzono linię obrony 10 km na północny wschód od Ostrołęki. Lewe skrzydło opierało się o Narew, prawe o tor kolejowy Ostrołęka-Łomża. Rosjanie byli osłonięci bagnami. Mimo to, ułani atakowali i w dniach 1 i 2 sierpnia zajęli Nowy Dwór i zepchnęli wroga do wsi Zabiele. 3 sierpnia do żołnierzy pułku przemawiał generał Roja. Wydał też rozkazy. Od rana trwał silny ostrzał artyleryjski, więc należało dążyć do dalszego wyparcia Rosjan. Do walki został skierowany 1. i 4 szwadron 108 pułku. Celem była wieś Zabiele. I tym razem ułani zwyciężyli i zajmują wieś mimo silnych pozycji wroga i ostrzału artyleryjskiego. W boju pod Nowym Dworem wyróżniony został za męstwo porucznik Horodyski. Polegli m.in.: podchorąży Stanisław Sożański, raniony został porucznik Stefan Grudzielski, zaś 150 żołnierzy zostało zabitych, ranionych lub zaginęło w akcji.

Mimo sukcesów pułk musiał się wycofać. W dniach 5 do 10 sierpnia pułk cały czas prowadził walki osłaniając odwrót całej brygady przez Biebrzyce, Węgrzynowo i Stary Gołymin na Gąsocin. W okolicy Gołymina walki prowadził 1. szwadron pod dowództwem rotmistrza Sędzimira. W walce został śmiertelnie ranny podporucznik Aleksander Napiórkowski i 16 ułanów. W tym samym czasie powiększył się skład 8. Brygady i składa się ona z 108., 2. i 115 pułku ułanów, 8 dywizjon artylerii konnej i 203 pułk ułanów. Dowodzenie przejął generał Karnicki.

11 sierpnia nastąpiło formalne podporządkowanie 8 Brygady dowódcy 18 Dywizji Piechoty. Brygada obsadziła pozycje obronne pod Gąsocinem, zajmując stanowiska na lewym skrzydle 5 Armii. 12 sierpnia brygada odparła atak na Gąsocin a wieczorem przemieściła się do Nowego Miasta. 13 sierpnia rano doszło do starcia pod Milewem, następnie 108 pułk zostaje przemieszczony do Szeronina. 14 sierpnia pułk wziął udział w natarciu na Ciechanów. Po drodze została stoczona walka pod Glinojeckiem, gdzie wzięto 513 jeńców, 40 karabinów. Następnie przez Sulerzyce ruszyła na Ciechanów przejmując po drodze tabory. 15 sierpnia w południe wkroczyła do Ciechanowa, miejscowa ludność była bardzo przyjaźnie nastawiona. W mieście tym miał zakwaterowanie sztab sowieckiej 4 Armii której dowódca zbiegł na wschód. 18 Dywizja Piechoty nie zdołała dojść do Ciechanowa, tak więc 8 Brygada Jazdy wycofała się do Rumoki na lewe skrzydło dywizji. 16 sierpnia rano, 8 Brygada ze 108 pułkiem ułanów na straży przedniej, zajęła znów Ciechanów. W późniejszych godzinach cała brygada stoczyła walkę z 16 Dywizją Strzelców w obszarze Wróblewo-Opinogóra, następnie wycofując się do Borek. 8 Brygada zajęła się osłanianiem lewego skrzydła 5 Armii która zaczęła swoje przeciwnatarcie.

8 i 9 Brygady Jazdy pod dowództwem gen. Gustawa Dreszera otrzymały zadanie przecięcia odwrotu, podążającym z zachodu, 4 Armii bolszewickiej i Korpusowi Gaja. 8 Brygada maszerując z okolic Płońska w Strzegowie zastała Korpus Gaja, który zaczyna wycofywać się w kierunku granicy niemieckiej. Dalsza trasa pościgu za nieprzyjacielem to kolejno: Miączyn, Liberadz i dalej w kierunku Mławy. Pułk dochodzi do Turzy Małej, gdzie od 28 sierpnia do 1 września odpoczywa, przygotowując się do wyjazdu na front wschodni. 1 września wyjeżdża do Chełma.

Zawieszenie broni 18 października 1920 zastało pułk we wsi Filipowicze Koreckie.

Polegli i zmarli

Żołnierze pułku polegli i zmarli z ran w czasie wojny polsko-bolszewickiej
pchor. Marjan Mańkowski	ppor. Aleksander Napiórkowski	por. Edward Ostrowski Edward
pchor. Stanisław Sożański	ułan Józef Dunaj	ułan Tomasz Dziadowski
ułan Franciszek Galas	ułan Franciszek Henek	ułan Paweł Jarek
ułan Stanisław Jawor	st. ułan Mikołaj Kostrowicki	ułan Franciszek Kowalczyk
ułan Jan Koziołek	kapr. Franciszek Krysa	ułan Franciszek Kurczap
ułan Stanisław Kuźma	ułan Tadeusz Mitkowski	ułan Jan Nowak
ułan Piotr Papuga	ułan Wojciech Polak	ułan Franciszek Slapiński
ułan Stanisław Stasiowski	ułan Jan Tukarski	ułan Jan Waleczko
ułan Stanisław Węgrzyn	ułan Jan Wszołek

Ponadto poległo kilkudziesięciu ułanów, których nazwisk i miejsc pochówku nie ustalono.

Kawalerowie Virtuti Militari

Order Virtuti Militari

Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari
kpr. August Brzęk	ppor. Gustaw Ceratkiewicz	kpr. Jan Cichoń
st. wachm. Józef Cichorz	plut. Franciszek Dziaduła	rtm. Piotr Głogowski
st. ułan Franciszek Golba	por. Aleksander Grabowiecki	por. Władysław Horodyski
kpr. Walenty Klesk	ułan Karol Krawczyk	plut. Stanisław Kuśnierz
wachm. Zenon Maszyński	ppor. Aleksander Napiórkowski	ułan Jan Ozdon
rtm. Kazimierz Romański	plut. Marian Szendzielarz nr 5094	st. ułan Józef Syska
st. ułan Michał Sznajder	ppor. Bogumił Szumski	rtm. Franciszek Uranowicz

Krzyżem Walecznych odznaczonych zostało 37 żołnierzy, w tym rtm. Stanisław Gepner i st. wachm. Leon Wiatr.

Pułk w czasie pokoju

Fanfarzyści p.uł.

Oficerowie rezerwy 20 p.uł.

Na podstawie rozkazu ministra spraw wojskowych z 15 stycznia 1921 roku 108 pułk ułanów został przemianowany na 20 pułk ułanów.

We Włodzimierzu Wołyńskim zdemobilizowano ochotników oraz żołnierzy najstarszych roczników. 10 lutego 1921 roku pułk liczył 9 oficerów, 4 podchorążych, 280 szeregowych i 470 koni. Tego dnia pułk załadował się na stacji Włodzimierz Wołyński i odjechał do Rzeszowa.

Początkowo pułk obchodził swoje święto 15 września, w rocznicę szarży pod Biskupiczami przeprowadzonej w 1920 roku. 19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 24 czerwca, jako datę święta pułkowego. Od tej pory pułk obchodził swoje święto w dniu imienin patrona.

4 sierpnia 1927 roku generał dywizji Daniel Konarzewski, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, nadał 20 pułkowi ułanów nazwę „20 Pułk Ułanów imienia Króla Jana III Sobieskiego”.

Pułk w planie mobilizacyjnym „S”
Nazwa pododdziału	Termin	Miejsce mobilizacji
dowódca pułku z drużyną	alarm	Rzeszów
pluton łączności
1 szwadron
2÷4 szwadrony		Dębica
szwadron karabinów maszynowych		Rzeszów
szwadron kawalerii nr 54	8
pluton ckm nr 54
szwadron kawalerii nr 67	10
pluton ckm nr 67
dowódca brygady kawalerii nr 10	alarm
kolumna taborowa nr1084	11
kolumna taborowa nr 1085	12
kolumna taborowa nr 1086
Kwatera Główna nr 110 (I eszelon)	alarm
Kwatera Główna nr 110 (II eszelon)	4
poczta polowa nr 110
sąd polowy nr 110
uzupełnienie do czasu „W”	6
szwadron marszowy 1/20 puł	18
pluton marszowy nr 1/54	30
pluton marszowy nr 1/67
szwadron zapasowy	do 15
Oficerska Szkoła Kawalerii	30	Dębica
Centrum Wyszkolenia Kawalerii
Szkoła Podchorążych Kawalerii

Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939
Stanowisko	Stopień, imię i nazwisko
dowódca pułku	płk dypl. Andrzej Kunachowicz
I zastępca dowódcy	mjr dypl. Włodzimierz Kasperski
adiutant	rtm. Stanisław Błaszczak *
naczelny lekarz medycyny	kpt. dr Kazimierz Gnatowski
starszy lekarz weterynarii	kpt. Marian Górniewicz
oficer placu Rzeszów	rtm. adm. (kaw.) Wilhelm Latawiec
II zastępca dowódcy (kwatermistrz)	mjr Michał Albin Ordyniec
oficer mobilizacyjny	rtm. adm. (kaw.) Jerzy Witoszyński
zastępca oficera mobilizacyjnego	por. Władysław Bober
oficer administracyjno-materiałowy	por. adm. (kaw.) Władysław Kaszewski
dowódca szwadronu gospodarczego	rtm. Stanisław Błaszczak (*)
oficer gospodarczy	kpt. int. Jan Grzelak
oficer żywnościowy	chor. Franciszek Barczyk
dowódca plutonu łączności	por. Stanisław Taczak
dowódca plutonu kolarzy	por. Kazimierz Jankowski (*)
dowódca plutonu ppanc.	por. Piotr Strok
dowódca 1 szwadronu	rtm. Jan Burtowy
dowódca plutonu	por. Tadeusz Marian Strugalski
dowódca plutonu	ppor. Stefan Błażejewski
dowódca 2 szwadronu	rtm. Edward III Zieliński
dowódca plutonu	por. Kazimierz Jankowski (*)
dowódca plutonu	por. Jerzy Krasuski
dowódca plutonu	por. kontr. Getmisz Kaz-Gerej
dowódca 3 szwadronu	rtm. Jan Mieczysław Ptak
dowódca plutonu	ppor. Zbigniew Marian Chwałek
dowódca 4 szwadronu	rtm. Franciszek Beranek
dowódca plutonu	ppor. Eugeniusz Sylwester Gąska
dowódca plutonu	ppor. Marian Alfred Rotter
dowódca plutonu	ppor. Józef Stanisław Rymel
dowódca szwadronu km	por. Witold Józef Marian Morawski
dowódca plutonu	por. Andrzej Lech Chołociński
dowódca plutonu	por. Bolesław Jerzy Daniłłowicz
dowódca szwadronu zapasowego	rtm. Józef Murasik
zastępca dowódcy	por. Ludwik Cuber
na kursie	rtm. Marian Szendzielarz
na kursie	por. Stefan Cyryl Gniewiewski

Pułk w kampanii wrześniowej

Kampanię wrześniową pułk odbył w ramach Kresowej BK. 11 września pułk został otoczony w lesie pod Psarami i po przegranej bitwie przestał istnieć. Dowódca pułku ranny, dostał się do niewoli. Część żołnierzy dołączyła do 22 pułku ułanów.

Struktura organizacyjna i obsada personalna we wrześniu 1939
Dowództwo
dowódca pułku	płk dypl. kaw. Andrzej Kunachowicz
zastępca dowódcy pułku	mjr kaw. Michał Albin Ordyniec
adiutant	rtm. Stanisław Błaszczak
oficer ordynansowy	por. rez. kaw. Aleksander Russocki
kwatermistrz	rtm. Marian Szendzielarz
oficer żywnościowy	chor. Franciszek Barczyk
płatnik	kpt. int. Jan Grzelak
lekarz	kpt. lek. Kazimierz Gnatowski
lekarz weterynarii	por. lek. wet. dr Augustyn Szozda
dowódca szwadronu gospodarczego	por. rez. Leszek Borkowski
szef szwadronu	st. wachm. Michał Ciebiera
1 szwadron
dowódca szwadronu	rtm. Jan Burtowy
dowódca I plutonu	ppor. kaw. Józef Rymel
dowódca II plutonu	ppor. rez. Jan Wróblewski
p.o. dowódcy III plutonu	wachm. Aleksy Ryżow
szef szwadronu	st. wachm. Bogusław Staut
2 szwadron
dowódca szwadronu	rtm. Kazimierz Czarnek
dowódca I plutonu	ppor. kaw. Eugeniusz Gąska
dowódca II plutonu	pchor. Adolf Krause
dowódca III plutonu	ppor. rez. kaw. Julian Russocki
szef szwadronu	wachm. Władysław Kacała
3 szwadron
dowódca szwadronu	rtm. Jan Ptak
dowódca I plutonu	ppor. kaw. Marian Alfred Rotter
dowódca II plutonu	pchor. Adam Andrysik
p.o. dowódcy III plutonu	plut. Franciszek Nowak
szef szwadronu	st. wachm. Władysław Kubik
4 szwadron
dowódca szwadronu	por. kaw. Ludwik Cuber
dowódca I plutonu	ppor. kaw. Jacek Krzyszkowski
dowódca II plutonu	ppor. rez. Tyszkowski
p.o. dowódcy III plutonu	wachm. Franciszek Wasyliszyn
szef szwadronu	st. wachm. Zygmunt Makara
szwadron ciężkich karabinów maszynowych
dowódca szwadronu	por. kaw. Witold Józef Morawski
dowódca I plutonu	ppor. kaw. Stefan Błażejewski
dowódca II plutonu	ppor. rez. kaw. NN
dowódca III plutonu	ppor. rez. kaw. Jan Antoni Zając
p.o. szefa szwadronu	plut. Paweł Rodzoń
pododdziały specjalne
dowódca plutonu łączności	por. kaw. Stanisław Taczak
dowódca plutonu przeciwpancernego	por. kaw. Piotr Strok
dowódca plutonu kolarzy	ppor. kaw. Zbigniew Chwałek

Mapy walk pułku

• 
  Pułk walczył w składzie KrBK
• 

Symbole pułkowe

Sztandar

Sztandar pułkowi ofiarowali obywatele ziemi rzeszowskiej i ropczyckiej. 11 października 1921 roku sztandar w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej wręczył generał broni Tadeusz Rozwadowski. Po lewej stronie sztandaru znajdują się wypisane miejscowości: Ostrołęka, Nowy Dwór, Zabiele, Rudnia Baranowska, Biskupiec, pod którymi pułk dzielnie walczył. Sztandar przechowywany jest w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.

Odznaka pamiątkowa

16 grudnia 1924 roku Minister Spraw Wojskowych generał dywizji Władysław Sikorski zatwierdził wzór odznaki dla szeregowych 20 pułku ułanów. Odznaka o wymiarach 41x41 mm ma kształt krzyża maltańskiego pokrytego białą emalią. W jego środku pod koroną królewską srebrny spleciony inicjał „I3R” (Ioannus Tercius Rex). Krzyż nałożony jest na metalową, emaliowaną w kolorze amarantowym rozetę z pierścieniem granatowo-białym. Odznaka oficerska, dwuczęściowa, wykonana w srebrze, na rewersie numerowana. Autorem projektu odznaki był rotmistrz Stanisław Gepner, a wykonawcą Jan Knedler z Warszawy.

Barwy

Proporczyk	Opis
	Proporczyk amarantowy z wąskim paskiem granatowo-białym pośrodku
	proporczyk dowództwa w 1939
	proporczyk 1 szwadronu w 1939
	proporczyk 2 szwadronu w 1939
	proporczyk 3 szwadronu w 1939
	proporczyk 4 szwadronu w 1939
	proporczyk 5 szwadronu ckm w 1939
	proporczyk plutonu łączności w 1939
Inne	Opis
	Na czapce rogatywce – otok amarantowy
	Szasery ciemnogranatowe, lampasy amarantowe, wypustka amarantowa
	„Łapka” (do 1921) – karmazynowa

Żurawiejka

Wśród ułanów nie masz pana nad ułana króla Jana. Lance do boju... Monokl w oku, mina pana - to ułani króla Jana. Lance do boju...

Mają coś tam po kolana To ułani króla Jana. Lance do boju... Zamiast d* krwawa rana to ułani króla Jana. Lance do boju, szable w dłoń Bolszewika goń, goń, goń!

Ułani Króla Jana

Dowódcy pułku

• płk kaw. Dymitr Radwiłłowicz (VII - VIII 1920)
• mjr kaw. Piotr Głogowski (21 VIII 1920 - 1 IX 1923 → Rezerwa Oficerów Sztabowych DOK X)
• ppłk / płk kaw. Rudolf Jan Otton Boyen (IX 1923 – 1927 → stan spoczynku z dniem 30 IV 1927)
• ppłk kaw. Stanisław Józef Rabiński (5 V 1927 - I 1928 → przewodniczący Komisji Remontowej Nr 4)
• ppłk kaw. Władysław II Müller (I 1928 – XII 1930 → dowódca 8 psk)
• ppłk kaw. Edward Józef Godlewski (XII 1930 – II 1936 → dowódca 14 puł)
• ppłk / płk dypl. kaw. Andrzej Kunachowicz (II 1936 – IX 1939)

Zastępcy dowódcy pułku (od 1938 roku – I zastępca dowódcy)

• mjr kaw. Mieczysław Tadeusz Kudelski (1923)
• mjr / ppłk kaw. Ignacy Kowalczewski (IV 1928 – III 1930 → dowódca 5 psk)
• mjr / ppłk kaw. Edward Milewski (III 1930 – IV 1934 → dowódca 3 pszwol)
• mjr dypl. kaw. Włodzimierz Waldemar Rytarowski (od IV 1934)
• mjr dypl. kaw. Włodzimierz Kasperski (do VIII 1939 → oficer sztabowy do zleceń dowódcy Armii „Karpaty”)

Żołnierze 20 pułku ułanów - ofiary zbrodni katyńskiej

Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Muzeum Katyńskie.

Nazwisko i imię	stopień	zawód	miejsce pracy przed mobilizacją	zamordowany
Juliusz Bakoń	pchor. rez.			Katyń
Franciszek Barczyk	chorąży	żołnierz zawodowy		Katyń
Zygmunt Cepil	ppor. rez.			Katyń
Bohdan Czajkowski	ppor. rez.	inżynier chemik	Cukrownia Dobrzelin	Katyń
Ludwik Ćwikła	kapral			Kalinin
Getmisz Kaz-Gerej	porucznik	żołnierz kontraktowy		Katyń
Jan Grzelak (1892–1940)	kapitan	żołnierz zawodowy		Katyń
Kazimierz Jankowski	porucznik	żołnierz zawodowy		Katyń
Wacław Kosmala	ppor. rez.	nauczyciel	szkoła w Wszechświętnem	Katyń
Eugeniusz Krajewski	ppor. rez.	lekarz	praktyka w Katowicach	Katyń
Tadeusz Łuczak	ppor. rez.		Urząd Ziemski w Wilnie	Katyń
Tadeusz Paczowski	por. rez.	prawnik	Sąd Okręgowy w Warszawie	Charków
Henryk Roguski	ppor. rez.			Katyń
Marian Strzelbicki	ppor. rez.	inżynier	Zakłady Tele-Radiotechniczne w Warszawie	Katyń
Eugeniusz Ujejski	por. rez.	farmaceuta, mgr	kier. Apteki „Pod Aniołem” w Tarnowie	Charków

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
• Krzysztof Filipow, Bohdan Wróblewski: Odznaki pamiątkowe Wojska Polskiego 1921–1939. Kawaleria. Warszawa: Fenix editions, 1992. ISBN 83-900217-3-0.
• Lesław Kukawski: 20 Pułk Ułanów im. Króla Jana Sobieskiego. Krzysztof Mijakowski (red.). Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2012, seria: Wielka Ksiega Kawalerii Polskiej 1918–1939. ISBN 978-83-7769-350-6.
• Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1990. ISBN 83-211-1104-1.
• Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 978-83-2043299-2.
• Henryk Smaczny: Księga kawalerii polskiej 1914-1947: rodowody, barwa, broń. Warszawa: TESCO, 1989. ISBN 83-00-02555-3.
• Tadeusz Suchorowski: Zarys historji wojennej 20-go Pułku Ułanów imienia Króla Jana III Sobieskiego. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
• Arkadiusz Tuliński: 6 Armia Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. T. 1 i 2. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8229-062-2.
• Jerzy Wojciechowski: Kawaleria w planie mobilizacyjnym „S”. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2010. ISBN 978-83-62046-24-9.
• Maciej Wyrwa: Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940. Pruszków: Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, 2015. ISBN 978-83-64486-31-9.
• Zdzisław Żygulski (jun.), Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.