20 mm armata przeciwlotnicza 20/77 Scotti
Żołnierze włoscy przy armacie Scotti na podstawie stałej na południu Włoch | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Rodzaj | |
Historia | |
Prototypy | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
20 mm |
Długość lufy |
1540 mm |
Donośność |
2135 m (pionowa) |
Prędkość pocz. pocisku |
830 m/s (pocisk o masie 0,125 kg) |
Masa |
227,5 kg |
Kąt ostrzału |
–10° do +85° (w pionie) |
Szybkostrzelność |
250 strz./min (teoretyczna) |
Cannone-Mitragliera da 20/77(Scotti) – włoskie holowane automatyczne działo przeciwlotnicze z okresu II wojny światowej.
Prototyp armaty według projektu Alfredo Scotti powstał w 1932, a pierwsze egzemplarze były produkowane w zakładach Oerlikon. Przyjęta do uzbrojenia armii włoskiej obok działka Breda, jako jedna z dwóch podstawowych, lekkich armat przeciwlotniczych. Mimo dłuższej lufy miała mniejszą donośność niż Breda, co było poważną wadą dla działa przeciwlotniczego i prawdopodobnie dlatego była produkowana w większych ilościach na eksport (do krajów Ameryki Południowej, a także do Chin), niż na potrzeby własne. Nad armatą Breda górowała prostotą konstrukcji, co w warunkach wojennych okazało się zaletą i w 1942 produkcję znacząco zwiększono.
Działo używało 60-nabojowego magazynka bębnowego, podobnie jak działo Oerlikon 20 mm, lub dwunastonabojowego podajnika. Produkowane było w dwóch wersjach, przewoźnej (w pozycji bojowej działo spoczywało na trójnogu; na krótki dystans można je było przeholować na kołach) i stacjonarnej, na postumencie.
W czasie wojny, oprócz armii włoskiej, dział Scotti używali Niemcy pod oznaczeniem 2-cm Scotti(i) w Afryce Północnej, we Włoszech i na Bałkanach (także w działaniach przeciwpartyzanckich). Po kapitulacji Włoch zakłady Isotta, znajdujące się w okupowanym przez Niemców Turynie, produkowały te armaty na ich potrzeby. Część armat tego typu znalazła się na wyposażeniu odtworzonej po 1945 armii włoskiej.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes & Noble Books, 1998, s. 163. ISBN 0-7607-1022-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Opis na stronie Commando Supremo. comandosupremo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-03)]. (ang.)