210 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

210 Dywizja Piechoty 210. Infanterie-Division
Historia
Państwo	Niemcy
Sformowanie	1942
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH
Skład	patrz tekst

210 Dywizja Piechoty - niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w Kassel na mocy rozkazu z 10 lipca 1942 roku, poza falą mobilizacyjną w IX. Okręgu Wojskowym.

Była to jednostka obrony wybrzeża, działała w północnej Norwegii i Laponii. Poddała się Aliantom w maju 1945 r.

Struktura organizacyjna

• Struktura organizacyjna w 1943 roku:

661., 662., 663., 664. i 665. bataliony forteczne, 837. specjalny pułk artylerii nadbrzeżnej (448., 478., 480. i 773. dywizjon artylerii nadbrzeżnej), 3./67 górski oddział łączności; Struktura organizacyjna w 1945 roku: 859. forteczny pułk piechoty(661., 663., 664. i 665. batalion forteczny), sztab brygady fortecznej Lofoten (646., 650., 662. batalion forteczny), 837. specjalny pułk artylerii nadbrzeżnej (448., 478., 480. i 773. dywizjon artylerii nadbrzeżnej), 210. kompania łączności.

Dowódcy

• Generalleutnant Karl Wintergerst 15.VII.1942 – 1.II.1944;
• Generalleutnant Curt Ebeling 1.II.1944 – 8.V.1945;

Bibliografia

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.