22 Pułk Artylerii Lekkiej (LWP)
![]() | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
5 lipca 1944 |
Tradycje | |
Nadanie sztandaru |
1949 |
Kontynuacja |
106 dywizjon artylerii haubic (1957-1958) |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Swiryn |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
![]() |
22 Pułk Artylerii Lekkiej (22 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został sformowany 5 lipca 1944 we wsi Korczunek, w okolicach Żytomierza, na podstawie rozkazu nr 0130 dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR. Pułk wchodził w skład 5 Saskiej Dywizji Piechoty z 2 Armii Wojska Polskiego.
22 października 1944 w Korczunku żołnierze pułku złożyli przysięgę[5]. Za udział w wojnie odznaczony Orderem Aleksandra Newskiego[6].
W 1949 pułk otrzymał sztandar ufundowany przez społeczeństwo Świebodzina, Sulęcina, Wschowy i Zielonej Góry.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Stan etatowy
Stan etatowy wynosił: żołnierzy – 1093 (oficerów – 150, podoficerów – 299, kanonierów – 644)
sprzęt:
- 76 mm armaty – 24
- 122 mm haubice – 12
- rusznice przeciwpancerne – 12
- samochody – 108
- ciągniki – 24
![]() |
![]() |
Żołnierze pułku
[edytuj | edytuj kod]Dowódcy pułku[7]
- ppłk Iwan Świryn (VII – 8 XI 1944)
- p.o. ppłk Grzegorz Skorobogatow (9 XI – 30 XI 1944), (I – II 1945)
- ppłk Leonard (Leonid) Boruch (II – III 1945)
- ppłk Iwan Świryn
- ppłk Mieczysław Hubert (od III 1946)
- ppłk Szczepan Malinowski (od XI 1946)
Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[8]
- por. Mikołaj Michał Dobriakow
- por. Grzegorz Fatianow
- kpt. Jan Iszczenko
Działania bojowe
[edytuj | edytuj kod]Działania bojowe rozpoczął 15 kwietnia wspierając natarcie 13 pułku piechoty w rejonie Rietschen. Od 22 do 28 kwietnia jego 1 i 2 dywizjon walczyły w okrążeniu ponosząc znaczne straty.
W okresie 7–11 maja pułk zabezpieczał ogniem działanie piechoty w ramach operacji praskiej i zakończył szlak bojowy na terenie Czechosłowacji.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Okres powojenny
[edytuj | edytuj kod]Pułk stacjonował w garnizonie Sulechów. W 1950 podporządkowano pułk dowódcy 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty. W połowie 1957 rozformowano pułk[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 428.
- ↑ Ways 1967 ↓, s. 111.
- ↑ Kaczmarek 1980 ↓, s. 369.
- ↑ Ginalski 1974 ↓, s. 365.
- ↑ Ginalski 1974 ↓, s. 388.
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 187.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Kazimierz Kaczmarek: Polacy na polach Łużyc. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1980. ISBN 83-11-06464-4.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
- Jan Krug. Wojska Rakietowe i Artyleria w historii Śląskiego Okręgu Wojskowego. „Przegląd Wojsk Lądowych”. 9, s. 86-89, 2000. Warszawa.
- Edmund Ginalski: 22 pułk artylerii lekkiej. Zarys dziejów 1944-1947. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1974.