24 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Galicyjsko-Bukowiński Pułk Piechoty Nr 24
Galizisch-bukowina’sches Infanterieregiment Nr. 24
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1662

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Galicyjsko-Bukowiński

Tradycje
Święto

27 czerwca

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Miszkolc, Kołomyja, Budapeszt, Bijeljina, Višegrad, garnizon Lwów, Tulln, Przemyśl, Stanisławów, Zaleszczyki, Wiedeń

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

24 Dywizja Piechoty
30 Dywizja Piechoty
25 Dywizja Piechoty

Plac ćwiczeń przy Koszarach Radeckiego
GdI Wilhelm von Reinländer
Arcyksiążę Leopold Salvator, komendant 1. batalionu w latach 1892-1894
Porucznik IR. 24 w mundurze służbowym
Kurtka munduru jednorocznego ochotnika IR. 24

Galicyjsko-Bukowiński Pułk Piechoty Nr 24 (IR. 24) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułk został utworzony w 1662 roku z siedmiu kompanii Pułku Piechoty pułkownika Franza de Mers (późniejszego Czeskiego Pułku Piechoty Nr 11) oraz trzech kompanii rekruckich[1].

Święto pułku obchodzono 27 czerwca, w rocznicę bitwy pod Trautenau, stoczonej w 1866 roku[1].

Kolory pułkowe: Popielaty (aschgrau), guziki srebrne.

W 1873 roku sztab pułku był dyslokowany w Miszkolcu, a batalion zapasowy i Komenda Okręgu Uzupełnień (niem. Ergänzungs Bezirk Kommando Kolomea) w Kołomyi (niem. Kolomea).

W 1873 roku sztab pułku został przeniesiony do Budy (niem. Ofen), która w tym samym roku została połączona z Pesztem. Komenda rezerwowa i stacja okręgu uzupełnień pozostawała w Kołomyi.

W 1878 roku pułk został przeniesiony z Budapesztu do Bijeljiny[2], w następnym roku do Višegradu[3], w 1880 roku do Lwowa[4], a w 1883 roku wrócił do macierzystego garnizonu w Kołomyi[5]. W 1884 roku pułk został skierowany do Wiednia[6], w 1887 roku do Tulln[7], a w następnym roku do Przemyśla[8].

W 1889 roku pułk (bez 3. batalionu) stacjonował w Przemyślu i wchodził w skład 48 Brygady Piechoty należącej do 24 Dywizji Piechoty, natomiast 3. batalion w Kołomyi był podporządkowany komendantowi 22 Brygady Piechoty należącej do 11 Dywizji Piechoty[9], a od 1890 roku komendantowi 59 Brygady Piechoty należącej do 30 Dywizji Piechoty[10].

W 1892 roku pułk (bez 3. batalionu) został przeniesiony z Przemyśla do Lwowa. 3. batalion pozostał w Kołomyi. Cały pułk został włączony do 60 Brygady Piechoty należącej do 30 Dywizji Piechoty[11].

W latach 1903-1907 sztab pułku razem z 1. i 4. batalionem stacjonował w Stanisławowie, natomiast 2. i 3. batalion w Kołomyi. Ten ostatni w 1905 roku został przeniesiony do Zaleszczyk. W latach 1908-1913 pułk został przeniesiony do Wiednia z wyjątkiem 1. batalionu i Komendy Okręgu Uzupełnień, które pozostały w Kołomyi. W Wiedniu pułk zajmował Koszary Radeckiego(inne języki) przy Gablenzgasse 62.

W 1914 roku pułk (bez 1. batalionu) wchodził w skład 50 Brygady Piechoty należącej do 25 Dywizji Piechoty (2 Korpus), natomiast 1. batalion był podporządkowany komendantowi 59 Brygady Piechoty w Czerniowcach należącej do 30 Dywizji Piechoty.

Skład narodowościowy w 1914 roku 79% – Rusini[12].

Pułk brał udział w walkach z Rosjanami w 1914 roku na Śląsku i w Galicji, a w 1915 w okolicach Tomaszowa Mazowieckiego. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach w Tomaszowie Mazowieckim i Zawierciu oraz na cmentarzu wojennym nr 301 w Żegocinie.

Szefowie pułku[edytuj | edytuj kod]

Kolejnymi szefami pułku byli:

Drugimi szefami pułku byli: FZM Joseph Karl von Odelga (1836 – †29 IV 1857) i FML Matthias Karl Trattner von Petrocza (1857 – †23 II 1872)[1].

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Komendanci pułku
  • płk Joseph Scudier (1873 – 1876 → urlopowany)
  • płk Sabbas (wcześniej „Sava”) Davidovac (1876 – 1879 → stan spoczynku[13])
  • płk Adolph Fidler von Isarborn (1879[3] – 1882 → komendant 30 Brygady Piechoty)
  • płk Joseph Bozziano (1882 – 1884 → stan spoczynku)
  • płk Eduard von Metzger (1884 – 1889 → komendant 60 Brygady Piechoty)
  • płk Paul von Thoss (Thoß) (1889 – 1894 → komendant 10 Brygady Piechoty)
  • płk Johann Sturm (1894 – )
  • płk Hermann von Colard (1903-1904)
  • płk Franz Scholz (1905-1908)
  • płk Karl John (1908-1911)[14]
  • płk Augustin von Rochel (1912-1913)
  • płk Franz Schnetzer (1914[1])
Oficerowie i urzędnicy wojskowi

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. FM Jakob von Leslie od 1683 roku do śmierci 12 grudnia 1692 roku był szefem IR. 36

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Schematismus 1914 ↓, s. 426.
  2. Militär-Schematismus 1879 ↓, s. 284.
  3. a b Militär-Schematismus 1880 ↓, s. 294.
  4. Militär-Schematismus 1881 ↓, s. 298.
  5. Militär-Schematismus 1884 ↓, s. 314.
  6. Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 316.
  7. Militär-Schematismus 1888 ↓, s. 316.
  8. Militär-Schematismus 1889 ↓, s. 320.
  9. Schematismus 1890 ↓, s. 113, 115, 338.
  10. Schematismus 1891 ↓, s. 113, 115.
  11. Schematismus 1893 ↓, s. 115, 366.
  12. Glen Jewison, Jorg C. Steiner: Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)]. (ang.).
  13. Militär-Schematismus 1880 ↓, s. 145.
  14. Kronika. Z c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”. 144, s. 3, 25 czerwca 1908. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1873. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1877. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1876. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1879. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1878. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1880. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1879. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1881. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1880. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1884. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1883. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1885. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1884. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1888. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1887. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1889. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1888. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1893. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1893. (niem.).
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.).
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900-1914
  • Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
  • Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Ritter von Kummer Nr 24. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].