26 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
26 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Nazwa wyróżniająca

Rothenburski

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

artyleria

Podległość

1 Drezdeński Korpus Pancerny

26 Rothenburski Pułk Artylerii Przeciwlotniczej (26 paplot) – oddział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

26 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej został sformowany na podstawie rozkazu nr 00127 dowódcy Armii Polskiej w ZSRR z dnia 4 lipca 1944 roku we wsi Łysa Góra koło Berdyczowa. Od 28 sierpnia 1944 roku kontynuował formowanie w rejonie Chełma jako pułk artylerii przeciwlotniczej małego kalibru.

Przysięgę żołnierze pułku złożyli 29 października 1944 roku okolicach Chełma[1].

Pułk wchodził w skład 1 Drezdeńskiego Korpusu Pancernego z Odwodu Naczelnego Dowództwa WP a przydzielonego do 2 Armii WP.

Pierwszym zadaniem bojowym pułku była przeciwlotnicza obrona Chełma i sztabu 1 KPanc. Na początku lutego 1945 r. pułk wykonał przemarsz z Chełma do Rembertowa pod Warszawą i tam skoncentrował się 18 lutego. Następnie został przesunięty do Myśliborza, a dalej do Brzezinki pod Oleśnicą. 9 kwietnia zgrupował się w Bolesławcu z zadaniem osłony przeciwlotniczej jednostek 1 KPanc.

15 kwietnia 1945 pułk przystąpił do operacji berlińskiej[1]. Osłoniał przeprawy przez Nysę Łużycką, a następnie przemarsz głównej kolumny sił 1 KPanc. 18 kwietnia odpierał ataki lotnictwa niemieckiego na przeprawę w rejonie Geheege niszcząc 6 samolotów[1]. W kolejnych dniach osłaniał wojska w rejonie Niesky i Budziszyna, a w dniach 22 – 23 kwietnia ścigał Niemców w kierunku Budziszyn, Drezno. 24 kwietnia przesunięty został do rejonu Grosswelka, gdzie walcząc z lotnictwem nieprzyjaciela strącił 3 samoloty szturmowe[1]. Pozostawiając 1 baterię w dotychczasowym rejonie, pozostałymi siłami przegrupował się w rejon m. Luga zwalczając tam atakujące lotnictwo niemieckie i strącając 2 samoloty[1]. W okresie 26 kwietnia do 5 maja walczył z lotnictwem przeciwnika w rejonie Neudorf, Gross Särchen.

W operacji praskiej 5 maja pułk przybył do Truppen a następnie, osłaniając jednostki 1 KPanc, przemieszczał się w ogólnym kierunku Neustadt, Česká Kamenice, Mielnik.

Szlak bojowy zakończył 10 maja 1945 w Mielniku.

Podczas działań bojowych strącił 14 samolotów nieprzyjaciela[1].

Po wojnie dyslokowany do Piwonic pod Kaliszem, gdzie we wrześniu 1945 roku został rozformowany[2].

Obsada personalna pułku[edytuj | edytuj kod]

37 mm armata przeciwlotnicza wz. 1939

Obsada personalna 26 paplot[3]:
Dowódcy pułku:

  • płk Semen Dziemieszkiewicz (od 29 VII 1944)

Zastępcy dowódcy pułku do spraw liniowych:

  • ppłk Aleksander Iliaszewicz (27 VII 1944 – 28 I 1945)
  • mjr Wilhelm Wierzbicki (12 II – 3 V 1945)
  • mjr Wasyl Rudomiłow (od 3 V 1945)

Zastępcy dowódcy pułku do spraw politycznych:

  • ppor. Stanisław Krzymowski (10 X – 23 XI 1944)
  • por. Antoni Kasica (od 25 XI 1944)

Szef sztabu:

  • mjr Wasyl Płaksin (od 20 VII 1944)

Skład etatowy[edytuj | edytuj kod]

dowództwo i sztab

Pułk liczył 520 żołnierzy. Na jego uzbrojeniu i wyposażeniu znajdowały się między innymi dwadzieścia cztery 37 mm armaty przeciwlotnicze i szesnaście 12,7 mm przeciwlotniczych karabinów maszynowych oraz 69 samochodów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. s. 208 - 210.
  2. Rozkaz nr 0236/Org. ND WP z 8 września 1945 roku
  3. K. Kaczmarek, Druga Armia ..., s. 713.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Kaczmarek, Druga Armia Wojska Polskiego, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1978
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa : Wydaw. Min. Obrony Narodowej 1987.. ISBN 83-11-07419-4.