2 złote wzór 1934 Józef Piłsudski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z 2 złote wzór 1934)
2 złote wzór 1934
Dane podstawowe
Emitent

Bank Polski

Nominał

2 złote

Rocznik

1934, 1936

Emisja
Mennica

Mennica Państwowa

Nakład

10 500 000 szt.

Data emisji

5 grudnia 1934

Data wycofania

22 listopada 1939

Projektant

Stanisław Ostrowski

Opis fizyczny
Masa

4,4 g

Średnica

22 mm

Materiał

srebro Ag750

Rant

ząbkowany

Stempel

zwykły

Uwagi

moneta obiegowa

2 złote wzór 1934 Józef Piłsudski – moneta dwuzłotowa, bita w srebrze, wprowadzona do obiegu 5 grudnia 1934 rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 24 listopada 1934 r. (Dz.U. z 1934 r. nr 105, poz. 939)[1], wycofana z obiegu na podstawie rozporządzenia ministrów gospodarki, finansów i spraw wewnętrznych Rzeszy wydanego 22 listopada 1939 r. na terenie Generalnego Gubernatorstwa, według którego monety bite w srebrze w okresie II Rzeczypospolitej należało obowiązkowo wymieniać na pieniądze papierowe[2].

W niektórych opracowaniach z początku XXI w. jako data wprowadzenia do obiegu dwuzłotówki podawany był 14 grudnia 1934 r[3], jednak w późniejszych tego samego autora – 5 grudnia 1934 r[4].

Monetę bito w mennicy w Warszawie, z datami rocznymi 1934 i 1936[5].

Awers[edytuj | edytuj kod]

W centralnym punkcie umieszczono godło – orła w koronie, poniżej rok bicia, dookoła napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA”, a na dole napis „2 ZŁOTE 2”[6].

Rewers[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie monety umieszczono lewy profil marszałka Józefa Piłsudskiego, u dołu, z lewej strony, poniżej brody, herb Kościesza – znak Mennicy Państwowej w Warszawie, a wzdłuż obrzeża pod profilem słabo widoczne, niemal nieczytelne nazwisko projektanta[6].

Nakład[edytuj | edytuj kod]

Monetę bito w mennicy w Warszawie, w srebrze próby 750, na krążku o średnicy 22 mm, masie 4,4 grama, z rantem ząbkowanym, według projektu Stanisława Ostrowskiego, w latach 1934–1936[5]. Nakłady monety w poszczególnych rocznikach przedstawiały się następująco[6]:

Rocznik Rewers Nakład (sztuk) Zdjęcie
2 złote 1934 Józef Piłsudski 10 425 000
2 złote 1936 Józef Piłsudski 75 000

Opis[edytuj | edytuj kod]

Moneta została wprowadzona do obiegu w sześćdziesiątą siódmą rocznicę urodzin marszałka Józefa Piłsudskiego.

Dwuzłotówkę bito na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 27 sierpnia 1932 r. o zmianie niektórych postanowień rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 5 listopada 1927 r., definiującego parametry monet: 2, 5, 10 złotych bitych w srebrze próby 750 i masie 2,2 grama przypadających na 1 złoty (Dz.U. z 1932 r. nr 74, poz. 668)[6].

Godło na monecie jest zgodne ze wzorem Godła Rzeczypospolitej Polskiej wprowadzonym 13 grudnia 1927 r. (Dz.U. z 1927 r. nr 115, poz. 980)[6].

Nakład rocznika 1934 cytowany za literaturą tematu w rzeczywistości może być jednak mniejszy. W sprawozdaniach Mennicy Państwowej napisano jedynie, że w latach 1934 i 1935 wybito odpowiednio 9 625 000 oraz 1 050 000 (razem 10 675 000) sztuk, ale łącznie dwuzłotówek wzorów 1932 Polonia i 1934 Józef Piłsudski. Częstość występowania na rynku kolekcjonerskim dwuzłotówki Polonia z 1934 roku może sugerować, że została ona wybita w większej liczbie egzemplarzy niż opisywane jest to dotychczas w katalogach, a to w konsekwencji oznaczałoby mniejszy nakład monety 2 złote 1934 Józef Piłsudski[6].

Według identycznego wzoru były bite monety obiegowe 5 i 10 złotych[5].

Monety z rocznika 1936 mają inny wzór ząbkowania rantu niż monety z datą roczną 1934. Ze względu na mały nakład, monety 2 złote 1936 Józef Piłsudski są często fałszowane[6].

Wersje próbne[edytuj | edytuj kod]

Według katalogów dla dwuzłotówki wzór 1934 nie istnieją żadne wersje próbne monety[7].

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

Replika rocznika 1936 wybita w latach 80. XX w. przez mennicę warszawską

W Mennicy Państwowej w październiku 1988 r., z okazji 70. rocznicy odzyskania niepodległości, wybito, stemplami wykonanymi z zachowanych w Gabinecie Numizmatycznym mennicy oryginalnych matryc, kopię monety 2 złote 1936 Józef Piłsudski. Replika ma dokładnie te same parametry co oryginał, z tym że wybito ją z rantem gładkim i napisem „KOPIA” na rewersie[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Chałupski, Specjalizowany katalog monet polskich XX i XXI w. część druga II Rzeczpospolita Generalne Gubernatorstwo 1918-1945, wyd. pierwsze, Sosnowiec 2008, s. 178–182, ISBN 83-912223-4-9.
  2. Adam Dylewski, Historia pieniądza na ziemiach polskich, wyd. pierwsze, Warszawa: Carta Blanca Sp. z o.o. Grupa Wydawnicza PWN, 2011, s. 286, ISBN 978-83-7705-068-2.
  3. Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 158, ISBN 83-87355-37-2.
  4. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919–1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 34, ISBN 978-83-87355-65-4.
  5. a b c Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003.
  6. a b c d e f g h Jerzy Chałupski, Specjalizowany katalog monet polskich XX i XXI w. część druga II Rzeczpospolita Generalne Gubernatorstwo 1918-1945, 2008.
  7. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939, 2010.