380 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
380 Dywizja Strzelecka
380-я стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

28 sierpnia 1941

Rozformowanie

29 maja 1945

Nazwa wyróżniająca

Orłowska[1]

Dowódcy
Pierwszy

Timofiej Sidorin

Ostatni

płk Aleksiej Goriczew

Działania zbrojne
Front wschodni (II wojna światowa)
Organizacja
Dyslokacja

Sławgorod (IX 1941)

Formacja

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

zmienna:
58 Armia
22 Armia
39 Armia
1 Armia Uderzeniowa
3 Armia
50 Armia
49 Armia

Odznaczenia

380 Dywizja Strzelecka (ros. 380-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej.

Historia i szlak bojowy[edytuj | edytuj kod]

Sformowana w ramach generalnej mobilizacji w ZSRR wobec niemieckiej inwazji. 380 DS powstała w Sławgorodzie na Syberii w sierpniu 1941, w listopadzie przeniesiona do Tatarska, od grudnia walczyła na froncie przeciwko Niemcom.

1943

W lutym 1943 weszła w skład 1 Armii Uderzeniowej nacierając na Diemiansk. Latem tegoż roku już w składzie 3 Armii uczestniczyła w ofensywie na Orzeł i jako jedna z trzech radzieckich dywizji została uznana za wyzwolicieli tego miasta.

1944

W 1944 dywizja uczestniczyła w wyzwoleniu Białorusi, w składzie 50 Armii i 2 Frontu Białoruskiego. Pokonując niemiecką 337 DP, 380 DS sforsowała Druć i skierowała się na Mińsk, a następnie ku Polsce, osiągając rubież rzeki Narew.

1945

W 1945, w składzie 49 Armii, począwszy od 14 stycznia dywizja wzięła udział w uderzeniu na Mazury, działając na północno-zachodnim brzegu Narewi. W lutym kontynuowała działania zaczepne zajmując Sominy (wieś w województwie pomorskim).

W kwietniu 380 DS forsowała Odrę z okolic Krzypnicy i wsi Ognica, mając u boku 42 DS. Wojnę zakończyła w Grabowie w Meklemburgii, nawiązując kontakt z Brytyjczykami.

Rozwiązana na miejscu, 29 maja 1945.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]