39 Pułk Artylerii Haubic
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  PRL
| |
| Sformowanie | 1951 | |
| Rozformowanie | 1957 | |
| Tradycje | ||
| Rodowód | 39 Pułk Artylerii Lekkiej | |
| Kontynuacja | 33 Dywizjon Artylerii Haubic | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Strzegom[1] | |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe | |
| Rodzaj wojsk | Artyleria | |
| Podległość | 10 Sudecka Dywizja Pancerna | |
| Skład | etat Nr 5/86 | |
39 Pułk Artylerii Haubic (39 pah) - oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.
W 1951 roku stacjonujący w Strzegomiu 39 Pułk Artylerii Lekkiej został przeformowany w 39 Pułk Artylerii Haubic. Jednostka wchodziła w skład 10 Sudeckiej Dywizji Zmechanizowanej[1].
W 1955 roku pułk został przeformowany w 33 Dywizjon Artylerii Haubic. W 1957 roku dyon został rozformowany, a jego miejsce w strukturze 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej zajął 115 Dywizjon Artylerii Haubic w Tarnowskich Górach.
Organizacja pułku[edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo i sztab
- dwa dywizjony artylerii
- dywizjon szkolny artylerii
Uzbrojenie stanowiło 26 haubic 120 mm wz. 1938.
Dowódcy jednostki[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy 33 dah:
- mjr Zenon Lewicki (był w 1956)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 430.
- ↑ Nalepa 1992 ↓, s. 85.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Edward,Jan Nalepa: Pacyfikacja zbuntowanego miasta. Wojsko Polskie w czerwcu 1956 r. w Poznaniu w świetle dokumentów wojskowych. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07959-5.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
