39 Pułk Piechoty (LWP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł dotyczy 39 Pułku Piechoty LWP. Zobacz też: 39 Pułk Piechoty – inne pułki piechoty z numerem 39.
39 Pułk Piechoty
Historia
Państwo  Polska
Sformowanie 1945
Rozformowanie 1 października 1950
Tradycje
Nadanie sztandaru 29 czerwca 1947
Kontynuacja 39 Pułk Zmechanizowany
36 Pułk Zmechanizowany
3 Brygada Pancerna
36 Brygada Pancerna
36 Brygada Zmechanizowana
Dowódcy
Pierwszy ppłk Zyta
Organizacja
Numer JW 3572[1]
Dyslokacja Kamień Pomorski
Trzebiatów[2]
Rodzaj sił zbrojnych Wojska lądowe
Rodzaj wojsk Piechota
Podległość 12 Dywizja Piechoty
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

39 Pułk Piechoty (39 pp) - oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.

39 Pułk Piechoty został sformowany w 1945 w Gnieźnie, w składzie 12 Dywizji Piechoty. Stacjonował pierwotnie w Kamieniu Pomorskim[3]. W 1947 przedyslokowany do Gryfic, a pod koniec 1948 do garnizonu Trzebiatów. W 1949 został włączony w skład 8 Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty i przeformowany w 39 Zmotoryzowany Pułk Piechoty. W 1950 roku oddział został przeformowany w 39 Pułk Zmechanizowany.

Żołnierze[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku:

  • ppłk Zyta
  • ppłk Włodzimierz Bielasz[4]

Oficerowie:

Skład etatowy[edytuj | edytuj kod]

Kamień Pomorski - w tych budynkach stacjonował pułk

dowództwo i sztab

  • 3 bataliony piechoty
  • kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
  • baterie: armat 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
  • plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii

Razem:

żołnierzy 2915 (w tym oficerów - 276, podoficerów 872, szeregowców - 1765). Sprzęt:

162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45mm, 4 armaty 76mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm

Sztandar pułku[edytuj | edytuj kod]

Sztandar ufundowany przez społeczeństwo Kamienia Pomorskiego został wręczony pułkowi 29 czerwca 1947 roku w Szczecinie. Aktu wręczenia dokonał Bolesław Bierut[5]

Opis sztandaru:
Płat o wymiarach 100 x 100 cm, obramowany na brzegach złotą taśmą, na czerwonym tle złożoną w wężyk, obszyty z trzech stron frędzlą złotą. Płat przymocowany jest do drzewca za pomocą ceratowej tulei. Drzewce z jasnego, politurowanego drewna, z dwóch części połączonych za pomocą stalowych okuć. Na drzewcu siedemnaście gwoździ pamiątkowych. Głowica w kształcie orła ze skrzydłami stylizowanymi na wzór skrzydeł husarskich, wspartego na cokole skrzynkowym z napisem: "39 PP". Przy drzewcu wstążka biało-czerwona, zawiązana w kokardę[5].

Strona główna:
Czerwony krzyż grunwaldzki obwiedziony srebrem; pola między ramionami krzyża białe. Pośrodku haftowany biało-srebrnymi nićmi orzeł w otoku wieńca laurowego. Wieniec haftowany złotą nicią. Na górnym i dolnym ramieniu krzyża haftowany srebrną nicią napis: "HONOR I OJCZYZNA". Na białych polach haftowane czerwonymi nićmi ponad dwoma złotymi gałązkami lauru inicjały pułku: "39 PP"[5].

Strona odwrotna:
Biały krzyż grunwaldzki, obwiedziony srebrem; pola między ramionami krzyża czerwone. Pośrodku haftowany złotą nicią napis: "ZA POLSKĘ WOLNOŚĆ I LUD", w otoku wieńca. Na czerwonych polach ponad złotymi gałązkami lauru haftowane napisy i herby: w lewym górnym kontury tarczy; w prawym: "39 PP MIESZKAŃCY M. KAMIENIA"; w lewym dolnym herb Kamienia; w prawym dolnym data: "13.X.1946 R."[5].

Przekształcenia[edytuj | edytuj kod]

39 Pułk Piechoty → 39 Zmotoryzowany Pułk Piechoty → 39 Pułk Zmechanizowany → 36 Łużycki Pułk Zmechanizowany → 36 Pułk Zmechanizowany Legii Akademickiej → 3 Brygada Pancerna → 36 Brygada Pancerna → 36 Brygada Zmechanizowana → 3 batalion zmechanizowany Legii Akademickiej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rozkaz organizacyjny Nr 053/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 30 marca 1946 roku.
  2. ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
  3. ↑ Dariusz Faszcza, Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej s. 24
  4. ↑ Stanisław Komornicki: Regularne jednostki LWP... s.163
  5. ↑ a b c d Wanda Bigoszewska: Sztandary ludowego Wojska Polskiego 1943 - 1974. s. 194 - 196.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wanda Bigoszewska, Henryk Wiewióra: Sztandary ludowego Wojska Polskiego 1943 - 1974. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1974.
  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=39_Pułk_Piechoty_(LWP)&oldid=51782841”