3 Pułk Artylerii Lekkiej (WP we Francji)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1940 |
| Rozformowanie |
1940 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Zygmunt Łakiński |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
3 Pułk Artylerii Lekkiej (3 pal) – oddział artylerii lekkiej Wojska Polskiego we Francji.
Pułk był formowany od kwietnia 1940 roku w Saint-Malo-de-Beignon, w pobliżu Coëtquidan, w składzie 3 Dywizji Piechoty[1]. 20 czerwca 1940 pułk został rozwiązany. Do Wielkiej Brytanii zostało ewakuowanych 73 oficerów oraz 333 podoficerów i kanonierów[2]. Przez cały okres istnienia jednostka nie otrzymała dział polowych[3].
Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy pułku
- ppłk Karol Pasternak[1]
- płk Zygmunt Łakiński[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Szczurowski 2001 ↓, s. 58.
- ↑ Szczurowski 2001 ↓, s. 59.
- ↑ Maciej Szczurowski, Artyleria PSZ na Zachodzie ... s. 58 autor sądzi, że z powodu nieotrzymania uzbrojenia jednostkę należy traktować, jako "stację zborną artylerzystów".
- ↑ Zuziak 2013 ↓, s. 131.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
- Janusz Zuziak: Wojsko Polskie we Francji 1939-1940. Organizacja i działania bojowe. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2013. ISBN 978-83-7399-580-2.
