4.xBSD

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z 4.2BSD)

4.xBSD – wersje systemu BSD rozwijane dzięki kontraktowi jaki Uniwersytet Kalifornijski Berkeley uzyskał od DARPA.

4.0BSD[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy system z serii 4.x, opublikowany w 1980.

4.1BSD[edytuj | edytuj kod]

Ulepszona obsługa poczty, ulepszone jądro, dodana(?) obsługa Pascala i Lispu oraz obsługa nowych VAX-ów 11/750. Opublikowana w 1981.

4.2BSD[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy system operacyjny zawierający wbudowaną obsługę TCP/IP. Rok 1983

4.3BSD[edytuj | edytuj kod]

Przedostatnia, najpełniejsza wersja systemu Unix rozwijanego w laboratoriach CSRG Uniwersytetu Kalifornijskiego Berkeley. Rozprowadzana na taśmach wraz z pełnym kodem źródłowym (vide: licencja BSD). Pierwsza wersja ukazała się w czerwcu 1986, poszczególne wersje pośrednie nosiły nazwy kodowe (chronologicznie): Tahoe (1988), Net/1 (1989), Reno (1990), Net/2 (najpopularniejsza, ostatnia wersja: 1991).

W ostatnie wersji stało się bazą dla takich projektów informatycznych jak 386BSD, BSD/386, NetBSD, FreeBSD.

4.4BSD[edytuj | edytuj kod]

Ostatnia wersja odmiany Uniksa powstałej w 1993 na Uniwersytecie Kalifornijskim Berkeley w laboratoriach CSRG, podobnie jak poprzednie dostępna na taśmach z pełnym kodem źródłowym.

Publicznie dostępny kod BSD stał się przyczyną procesu, jaki AT&T w 1992 roku wytoczył firmie BSDI, która oparła swój system na kodzie z Uniwersytetu Berkeley, który także został pozwany do sądu. Proces ten przez wiele lat hamował rozwój Uniksów z rodziny BSD.

4.4BSD i jego uszczuplona o kod AT&T wersja 4.4BSD-Lite (1994) stał się podstawą wielu wolnych i komercyjnych odmian systemu Unix. Do jej derywatów zaliczają się (chronologicznie) nowsze wersje systemów BSD/OS (wcześniej rozprowadzany jako BSD/386 oparty był na 4.3BSD Net/2), NetBSD (od pełnej wersji 1.0), FreeBSD (od wersji 2.0). Uaktualnienie do wersji 4.4BSD Lite2 zasiliło FreeBSD 3.0, NetBSD 1.3, OpenBSD 2.3, BSD/OS 3.0 oraz kod Rhapsody firmy Apple.