44 Kamczacki Pułk Piechoty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
44 pułk piechoty
44-й пехотный полк
ilustracja
Historia
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Sformowanie

1806

Rozformowanie

1918

Tradycje
Święto

25 września

Organizacja
Dyslokacja

Łuck

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

44 Kamczacki pułk piechoty (ros. 40-й пехотный Камчатский полк) – pułk piechoty okresu Imperium Rosyjskiego, sformowany 16 sierpnia 1806, rozformowany w marcu 1918.

Pułk wziął udział w działaniach zbrojnych epoki napoleońskiej, w wojnach z Turcją, a także w działaniach zbrojnych okresu I wojny światowej. Pułk był odznaczony Krzyżem św. Jerzego za odwagę i męstwo w wojnach 1812, 1813 i 1814 r. oraz za walki o Sewastopol w 1854 i 1855 r.

Święto pułkowe: 25 września. Dyslokacja w 1914: Łuck.

Organizacja pułku[edytuj | edytuj kod]

44 Kamczacki pułk piechoty sformowano z jednej kompanii grenadierów i trzech kompanii muszkieterów Jekatierinskiego pułku muszkieterów w składzie trzech batalionów. Od 22.02.1811 pułk przyjął nazwę Kamczacki. W 1811 przy pułku sformowano Kamczacki batalion rezerwowy (batalion rekrucki). W 1813 Kamczacki batalion rezerwowy przeszedł do formowanego pułku piechoty w Benderach. 28.01.1833 do Kamczackiego pułku włączono 1 i 3 batalion Jegrów i 2 batalion Neszeburskiego pułku piechoty. Wtedy też przyjął nazwę Kamczackiego Pułku Jegrów. składał się z 6 batalionów, cztery rozwinięte i dwa rezerwowe). 14.07.1841 r. jedną kompanię z pułku wydzielono do formowania 4 batalionu rezerwowego Kabardyńskiego pułku piechoty. W marcu 1854 w pułku sformowano 7 i 8 bataliony piechoty. 14.04.1856 przyjął nazwę Kamczacki pułk piechoty. 23.08.1856 4 batalion pułku przemianowano na batalion rezerwowy, 5-8 bataliony rozformowano. Część stanów osobowych rozformowywanych batalionów uzupełniły stany osobowe pozostałych batalionów, część została skierowana na bezterminowe urlopy. 6.04.1863 4 batalion i stany osobowe 5 i 6 batalionów ściągnięto z urlopów i skierowano na formowanie Kaszyrskiego pułku piechoty. 25.04.1864 pułk przyjął nazwę 44 Kamczacki pułk piechoty. 6.12.1877 pułk przyjął patronat i nazwę gen. adiutanta hrabiego Alberta 2-go. 7.04.1879 pułk przeformowano na organizacje cztero batalionową. 3.12.1888 pułk wrócił do nazwy 44 Kamczacki pułk piechoty.

Działania bojowe[edytuj | edytuj kod]

Pułk walczył w wojnie rosyjsko-tureckiej 1806-12 (w 1810 walczył pod Ruszczukiem, w l. 1813 –1815 brał udział w wojnach z Napoleonem, uczestniczył w wyprawie wojsk rosyjskich na zachód Europy (w 1813 walczył pod Lipskiem, w 1814 w składzie Armii Śląskiej walczył w bitwach we Francji. W wojnie rosyjsko-tureckiej 1828-29 walczył w 1828 w bitwie pod Silistrą, we wrześniu 1828 blokował Szumlę, w 1829 wziął udział w szturmie twierdz Sozopol, Adrianopol i walczył pod Sliwen. W wojnie krymskiej 1853-55 uczestniczył w okrążeniu Silistry. We wrześniu 1854 skierowany do Sewastopola, gdzie bronił twierdzy i ochraniał drogi do Bahczysaraju. W obronie Sewastopola od grudnia 1854 do sierpnia 1855 stracił 2830 żołnierzy i oficerów. W wojnie rosyjsko-tureckiej 1877-78, w kwietniu 1877 pułk zajął obronę pod Oltenicą, potem wszedł w skład awangardy Oddziału Osman-Bazarskiego. W latach 1914 – 1918 walczył w I wojnie światowej.

Przyporządkowanie 1 stycznia 1914[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]

od 2.10.1910 - 1.04.1914 – gen. Władimir Zinow'ewicz Maj-Majewskij.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Raspisanije suchoputnych wojsk 1836–1914, Petersburg 1914.
  • Wiesław Caban, Służba rekrutów Królestwa Polskiego w armii carskiej w latach 1831–1873, Warszawa 2001, ISBN 83-7181-209-4
  • A.A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.
  • K.A. Zalesskij, I mirowaja wojna, Prawitieli i wojennaczalniki, wyd. WECZE Moskwa 2000.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]