45 Lotnicza Eskadra Doświadczalna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
45 Lotnicza Eskadra Doświadczalna
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1976

Rozformowanie

1999

Dowódcy
Ostatni

kpt. nawig. Tadeusz Rywacki

Organizacja
Dyslokacja

Modlin

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

45 Lotnicza Eskadra Doświadczalna (45 led) – pododdział Wojsk Lotniczych.

Zadaniem eskadry było wykonywanie oblotów samolotów po remoncie oraz lotów próbnych i doświadczalnych z nowym uzbrojeniem[1].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W 1976 roku, na lotnisku w Modlinie, sformowano 45 Lotnicza Eskadra Doświadczalna[a]. Etat nr 20/133 przewidywał 72 żołnierzy[1].

W roku 1995, na bazie rozformowanej 42 eskadry lotniczej oraz 45 Lotniczej Eskadry Doświadczalnej utworzono 45 Eskadrę Lotniczą[1].

Z dniem 31 marca 1999 roku eskadra została rozformowana[b]

Odznaka pamiątkowa[edytuj | edytuj kod]

Odznaka o wymiarach 42x23 ma kształt płaskiej tarczy o prostokątnym ostrym zakończeniu u dołu. Na tarczy lakierowany rysunek nurkującego gąsiora na tle biało-błękitnego nieba[c]. Dziób oraz czarne końce skrzydeł biało-szarego ptaka wystają poza krawędzie tarczy. Dolny jej narożnik wypełnia biało-czerwona szachownica lotnicza. Na brzegach odznaki rok powstania eskadry 1976 i inicjały LED[2].

Dowódcy eskadry[edytuj | edytuj kod]

Wykaz dowódców eskadry podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 193.

  • ppłk pil. Edmund Gorzkowski (1979 – 1980)
  • ppłk pil. Wacław Polakowski (1980 -1983)
  • ppłk pil. Bolesław Zoń (1983 – 1990)
  • ppłk pil. Stanisław Ból 1990
  • ppłk pil. Witold Sar (1990 -1994)
  • ppłk dypl. pil. Krzysztof Ryniecki (1994 -1997)
  • mjr pil. Andrzej Dziąbowski (1997 -1998)
  • kpt. nawig. Tadeusz Rywacki (1998 -1999)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 013/Org. z 20 lutego 1976 roku
  2. Rozkaz dowódcy WLOP z 27 listopada 1998 roku
  3. "Gąsior" był pierwszym kryptonimem telegraficznym jednostki

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 193.
  2. Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego : czas przemian. s. 159.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-11-12140-9.
  • Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego : czas przemian. Warszawa: "Bellona", 1997. ISBN 83-11-08588-9.