4 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
| ||
![]() Emblemat jednostek Gwardyjskich | ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 18 września 1941 | |
Rozformowanie | 1946 | |
Nazwa wyróżniająca | Apostołowsko-Wiedeńska | |
Tradycje | ||
Rodowód | 161 Dywizja Strzelecka | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | Piotr Moskwitin (ru) | |
Ostatni | Kuźma Parfionow (ru) | |
Działania zbrojne | ||
II wojna światowa (front wschodni) | ||
Organizacja | ||
Formacja | Armia Czerwona | |
Rodzaj wojsk | piechota i artyleria | |
Odznaczenia | ||
![]() |
4 Gwardyjska Dywizja Strzelecka – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Decyzją Ludowego Komisarza Obrony №308, 161 Dywizja Strzelecka, za zasługi w działaniach obronnych po ataku Niemiec na ZSRR, otrzymała miano gwardyjskiej, jako 4 Gwardyjska Dywizja Strzelecka[1].
We wrześniu 1941 w składzie 54. Armii, następnie przeniesiona do 4. Armii i skierowana na Tichwin[2]. Tam walczyła przeciw 61 DP Wermachtu.
W styczniu 1942 weszła w skład Frontu Wołchowskiego, atakowana przez niemiecką 1 DP. W sierpniu tegoż roku wycofana na tył po czym przerzucona pod Stalingrad. W grudniu w 5. Armii Uderzeniowej[3], wykonując manewr okrążający przeciw niemieckiej 19 DPanc.
Po przejściu do kontrofensywy w 1943 4GwDS skierowała się na Szachty, 19 stycznia zajmując pozycję na brzegu rzeki Doniec, a w lutym – rzeki Mius. We wrześniu 1943 wyzwoliła Jenakijewe, Jasynowatą i Krasnogorowkę.
W 1944 sforsowała Ingulec i Boh przechodząc w składzie 3. Frontu Ukraińskiego przez Rumunię.
W ostatnich miesiącach wojny walczyła na Węgrzech przeciwko 1 DPanc SS. Wojnę zakończyła w Tulln an der Donau, rozwiązana w 1946.
Dowódcy[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ И. Сталин, Б. Шапошников: Приказ Народного Комиссара Обороны Союза ССР № 308 от 18 сентября 1941.
- ↑ Хозин, Сычев, Сухомлин: Боевое распоряжение командующего 54-й армией № 00221 о передислокации 4-й гвардейской стрелковой дивизии в район г. Тихвин 23 октября 1941.
- ↑ Директива Ставки ВГК № 170699 от 8 декабря 1942 .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 4-я гвардейская стрелковая дивизия (ros.). Справочник на сайте клуба «Память» Воронежского госуниверситета.
- 4-я гвардейская стрелковая дивизия (ros.). [dostęp 2019].
- Н. З. Кадыров: От Минска до Вены. Боевой путь 4-й гвардейской Апостоловско-Венской Краснознамённой стрелковой дивизии. Воениздат, 1985.
- Robert Poirier, Albert Conner: Red Army order of battle in the Great Patriotic War. 1985. (ang.)