4 Pułk Artylerii Przeciwpancernej (LWP)

4 Pułk Artylerii Przeciwpancernej
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1943
Dowódcy
Pierwszy	mjr Iżyk
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Artyleria
Podległość	4 Brygada Artylerii Przeciwpancernej

Armata przeciwpancerna wz. 1943 ZIS-2

Armata dywizyjna wz. 1942 ZIS-3

4 Pułk Artylerii Przeciwpancernej (4 pappanc) – oddział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.

Pułk sformowany w obozie sieleckim na podstawie rozkazu dowódcy 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR nr 01 z 19 sierpnia 1943. 7 maja 1944 dowódca 1 Armii Polskiej w ZSRR rozkazał przeformować 4 pappanc w 4 Brygadę Artylerii Przeciwpancernej. W składzie brygady utworzony został według etatu nr 08/597 4 pułk artylerii przeciwpancernej. 11 listopada 1943 w Sielcach stan osobowy pułku złożył przysięgę. 12 lipca 1945 pułk przybył do pokojowego garnizonu Pszczyna.

Dowódcy pułku

• mjr Władysław Iżyk (9 VIII 1943 – 9 IV 1945)
• mjr Borys Chmielnicki (od 9 IV 1915)

Skład etatowy

• Dowództwo i sztab
• 6 x bateria artylerii przeciwpancernej
  • 2 x pluton ogniowy
• park artyleryjski

Stan etatowy pułku liczył 489 żołnierzy, w tym 60 oficerów, 176 podoficerów i 263 kanonierów.
Etatowe uzbrojenie i sprzęt stanowiły:

• armaty przeciwpancerne – 24
• karabiny maszynowe – 12
• samochody – 30
• ciągniki – 30

Marsze i działania bojowe

Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii, Cz. II.. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.