51 Batalion Saperów

51 batalion saperów

9 Kołobrzeski batalion saperów

Barwy saperów noszone na kołnierzach kurtek
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1945
Rozformowanie	1970
Organizacja
Numer	JW 3735 JW 2468
Dyslokacja	Skierniewice, Augustów, Orzysz, Ełk
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska inżynieryjne
Podległość	18 DP, WOW

51 Batalion Saperów (51 bsap) – pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego. W 1967 przemianowany w 9 Kołobrzeski batalion saperów.

Formowanie i działania 51 bsap

Batalion został sformowany w sierpniu 1945 r. na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 38/45 z 15 sierpnia 1945 r. w Skierniewicach, jako jednostka organiczna 18 Dywizji Piechoty.

Po krótkim przeszkoleniu i osiągnięciu zdolności do działań bojowych oraz po dyslokacji, w październiku 1945 r., do Augustowa, przystąpił do walk z podziemiem na terenie województwa białostockiego (oddziały „Łoma”, „Groma” i „Świerka”). W latach 1945-1947 batalion operował przede wszystkim w rejonach Augustowa i Sokółki (miejscowości: Kolnica, Sucha Rzeczka, Lipsk, Krynia, Jesionówka, Korycin, Płaskie i Mikoszówka).

Batalion prowadził rozminowanie terenów województwa białostockiego – Augustowa, powiatu augustowskiego, powiatu Bielsk Podlaski i strefy przygranicznej na odcinku od Gołdapi do Białowieży. Przez wiele lat po wojnie prowadził oczyszczanie terenu z niewybuchów i materiałów niebezpiecznych na terenie województwa olsztyńskiego i białostockiego. Żołnierze batalionu wykryli i unieszkodliwili kilkadziesiąt tysięcy min oraz ponad 100 tys. sztuk różnego rodzaju amunicji i innych niewybuchów. Rozminowali i sprawdzili kilkaset kilometrów dróg i ulic, ponad 239 tys. ha ziemi ornej, łąk i lasów, 7 jezior (brzegów). W rozminowaniu batalion stracił 4 zabitych (kilku żołnierzy odniosło rany).

Batalion brał udział w zwalczaniu klęsk żywiołowych, a szczególnie w akcjach przeciwlodowych i przeciwpowodziowych na Narwi i Wiśle w rej. Łomża, Strękowa Góra, Osowiec, Nowy Dwór Mazowiecki, i Wyszogród oraz w gaszeniu pożarów w rejonach Ełku i Augustowa (Serwy).

Jednostka uczestniczyła w pracach na rzecz gospodarki narodowej. Brała udział w odbudowie Augustowa (np. szkoły), budowie mostów w miejscowościach: Mieduniszki Małe (pow. gołdapski), Olecko, Strabla (pow. bielski), Pomiechówek (na rzece Wkra), Myczkowce (na Solinie), Ruda (powiat piski). Uczestniczyła też w realizacji obiektów specjalnych dla wojska.

W walkach z podziemiem jednostka straciła 7 żołnierzy.

Jesienią 1956 roku, po rozformowaniu 18 DP, batalion został podporządkowany bezpośrednio dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego.

Batalion jako 9 Kołobrzeski bsap

30 września 1967 r. jednostka przyjęła dziedzictwo tradycji oraz numer i nazwę wyróżniającą 9 Kołobrzeskiego Batalionu Saperów.

Batalion został rozformowany 27 marca 1970 r.

Dowódcy batalionu

• Michał Piestrakow,
• Stanisław Staniszewski,
• Władysław Kuś,
• Władysław Wierzbicki,
• kpt Stanisław Biernat.

Bibliografia

• F. Kaczmarski, S. Soroka: Wojska Inżynieryjne LWP 1945-79. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982.brak strony w książce
• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Wiesław Łach. Problemy bezpieczeństwa Polski Północnej po II wojnie światowej. „Zeszyty Naukowe WSOWL”. 3 (161), 2011. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. ISSN 1731-8157.