52 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Austro-Węgry
| |
| Sformowanie | 1741 | |
| Rozformowanie | 1918 | |
| Nazwa wyróżniająca | Węgierski | |
| Tradycje | ||
| Święto | 23 marca | |
| Działania zbrojne | ||
| I wojna światowa | ||
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Graz, Pecz, Stolac, Budapeszt, Slavonski Brod, Dubrownik | |
| Rodzaj sił zbrojnych | c. i k. Armia | |
| Rodzaj wojsk | piechota | |
| Podległość | 7 Dywizja Piechoty | |
_in_Dienstadjustierung.png)
Węgierski Pułk Piechoty Nr 52 (IR. 52) - pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku[edytuj | edytuj kod]
Pułk kontynuował tradycje pułku utworzonego w 1741 roku[1].
Okręg uzupełnień nr 52 Pecz na terytorium 4 Korpusu[1].
Pułk obchodził swoje święto 23 marca w rocznicę bitwy pod Novarą stoczonej w 1849 roku, w czasie wojny austriacko-piemonckiej[1].
Kolory pułkowe: ciemny czerwony (dunkelrot), guziki złote.
Skład narodowościowy w 1914 roku 52% - Węgrzy, 38% - Niemcy[2].
W 1875 sztab pułku znajdował się w Grazu, natomiast komenda rezerwowa i stacja okręgu uzupełnień w Peczu (niem. Fünfkirchen[3].
W latach 1903-1905 pułk stacjonował w Peczu, za wyjątkiem 3. batalionu, który stacjonował w Stolacu.
W latach 1906-1911 komenda pułku razem z 1. i 4. batalionem stacjonowała w Budapeszcie, natomiast 2. i 3. batalion zamiennie w latach 1906-1907 odpowiednio w Stolacu i Peszcie oraz w latach 1908-1911 w Peszcie i Stolacu.
W latach 1912-1914 komenda pułku razem z 1. i 4. batalionem stacjonowała w Slavonskim Brodzie (niem. Brod an der Save), 3. batalion w Peszcie, a 2. batalion był detaszowany w Dubrowniku (niem. Ragusa)[1].
W 1914 roku pułk (bez 2. i 3. batalionu) wchodził w skład 13 Brygady Piechoty należącej do 7 Dywizji Piechoty, natomiast 2. batalion był podporządkowany komendantowi 4 Brygady Górskiej należącej do 47 Dywizji Piechoty, natomiast 3. batalion wchodził w skład 61 Brygady Piechoty należącej do 31 Dywizji Piechoty[4].
W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w Królestwie Kongresowym w lutym 1915 roku.
Szefowie pułku[edytuj | edytuj kod]
Kolejnymi szefami pułku byli:
- FZM Franz Anton Károlyi von Nagykároly (1763 – †24 VIII 1791),
- arcyksiążę Antoni Wiktor Habsburg (1791 – 1804),
- arcyksiążę, FML Franciszek Karol Habsburg (1804 – †8 III 1878),
- arcyksiążę, marszałek polny Fryderyk Habsburg (od 1879)[1].
Drugimi szefami pułku byli:
Żołnierze[edytuj | edytuj kod]
- Komendanci pułku
- płk Anton Edler von Ballarini (1873 – 1876)
- płk Carl Polz von Ruttersheim (1876 – 1880 → komendant 33 Brygady Piechoty)
- płk Joseph Draudt von Val Tione (1880 – )
- płk Alois von Panos ( – 1899)
- płk Viktor Udvarnoky de Kis-Jóka (1899 – 1905 → komendant 62 Brygady Piechoty)
- płk Nikolaus Fekete de Bélafalva (1905 – 1908 → komendant 34 Brygady Piechoty)
- płk Franz Resch (1908 – 1912 → komendant 34 Brygady Piechoty)
- płk Lukas von Vuchetich (1912 – 1914[1])
- Oficerowie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 482.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.
- ↑ Rocznik oficerski 1876 ↓, s. 326.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 89, 109, 116.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1876. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1875.
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.)
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
- Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Erzherzog Friedrich Nr 52
