52 Samodzielna Kompania Czołgów Rozpoznawczych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
52 Samodzielna Kompania Czołgów Rozpoznawczych
Historia
Państwo  II Rzeczpospolita
Sformowanie 1939
Tradycje
Rodowód Sformowana przez 5 Batalion Pancerny
Dowódcy
Pierwszy kpt. Paweł Dubicki
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych Wojska lądowe
Rodzaj wojsk Broń pancerna
Podległość Armia „Kraków”
czołg TK-3- czołg podstawowy kompanii
Znaki taktyczne malowane na czołgach lekkich i rozpoznawczych[a]

52 Samodzielna Kompania Czołgów Rozpoznawczych – pancerny pododdział rozpoznawczy Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

Kompania nie występowała w pokojowej organizacji wojska. Została sformowana w alarmie 24 sierpnia 1939 roku w Krakowie w grupie jednostek oznaczonych kolorem żółtym[1] z przeznaczeniem dla Armii „Kraków” – GO „Śląsk”[2]. Jednostką mobilizującą był 5 batalion pancerny[3].

Na wyposażeniu posiadała 13 czołgów rozpoznawczych TK-3 uzbrojonych w 7,92 mm ckm[4].

Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

Obsada w dniu 1 września 1939 roku[5][6]:

  • dowódca kompanii - kpt. Paweł Dubicki (w 1940 rozstrzelany przez Niemców)
  • dowódca 1 plutonu - por. Marian Herman
  • dowódca 2 plutonu - por. Marian Rudnicki
  • dowódca plutonu techniczno-gospodarczego - por. Władysław Rauppe († 11 IX 1939)

Skład kompanii[edytuj | edytuj kod]

Motocykl Sokół 1000

Poczet dowódcy

  • gońcy motocyklowi
  • drużyna łączności
    • patrole:
radiotelegraficzny
łączności z lotnictwem
  • sekcja pionierów

Razem w dowództwie

1 oficer, 7 podoficerów, 21 szeregowców;
1 czołg, 1 samochód osobowo-terenowy, 2 samochody z radiostacjami N.2, furgonetka, 4 motocykle.

2 x pluton czołgów

1 oficer, 7 podoficerów, 7 szeregowców
6 czołgów, 1 motocykl, przyczepa towarzysząca

pluton techniczno - gospodarczy

  • drużyna techniczna
  • drużyna gospodarcza
  • załogi zapasowe
  • tabor

Razem w plutonie

1 oficer, 13 podoficerów, 18 szeregowców
5 samochodów ciężarowych, samochód-warsztat, cysterna, 1 motocykl, transporter czołgów, 2 przyczepy na paliwo, kuchnia polowa

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 1 - czołg dowódcy kompanii; 2 - czołg dowódcy 1 plutonu; 3 - czołg dowódcy 2 plutonu; 4 - czołg dowódcy 3 plutonu; 5 - czołgi z 1 plutonu; 6 - czołgi z 2 plutonu; 7 - czołgi z 3 plutonu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Żebrowski 1971 ↓, s. 273 i 319.
  2. ↑ Gaj 2014 ↓, s. 217.
  3. ↑ Żebrowski 1971 ↓, s. 309.
  4. ↑ Gaj 2014 ↓, s. 219.
  5. ↑ Szubański 2011 ↓, s. 300.
  6. ↑ Żebrowski 1971 ↓, s. 319.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzysztof M. Gaj: Polska broń pancerna w 1939 roku - organizacja wojenna i pokojowa jednostek. Oświęcim: NapoleonV, 2014. ISBN 978-83-7889-122-2.
  • Jońca: Wrzesień 1939: pojazdy Wojska Polskiego: barwa i broń. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990.
  • Rajmund Szubański: Polska broń pancerna 1939. Warszawa: Bellona, 2011. ISBN 978-83-11-12106-5.
  • Jan Tarczyński, Krzysztof Barbarski, Adam Jońca: Pojazdy w Wojsku Polskim = Polish Army vehicles: 1918-1939. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks"; Londyn: Komisja Historyczna b. Sztabu Głównego PSZ, 1995. ISBN 83-85621-57-1.
  • Marian Żebrowski: Zarys historii polskiej broni pancernej 1918 - 1947. Londyn: Zarząd Zrzeszenia Kół Oddziałowych Broni Pancernych, 1971.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=52_Samodzielna_Kompania_Czołgów_Rozpoznawczych&oldid=56500760”