53 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
Węgiersko-chorwacki Pułk Piechoty Nr 53 (niem. Ungarisches (koratisches) Infanterieregiment Nr. 53) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku[edytuj | edytuj kod]
Pułk kontynuował tradycje pułku utworzonego w 1741 roku.
Okręg uzupełnień nr 53 Zagrzeb (niem. Agram) na terytorium 13 Korpusu[1].
Kolory pułkowe: ciemnoczerwony (niem. dunkelrot), guziki srebrne.
Skład narodowościowy w 1914 roku 97% - Chorwaci, Serbowie[2].
W 1873 roku sztab pułku stacjonował w Grazu, natomiast komenda rezerwowa i stacja okręgu uzupełnień w Agram[3].
W latach 1904–1907 komenda pułku razem z 3. i 4. batalionem stacjonowała w Bjelovarze (węg. Belovár), 1. batalion pozostawał w Zagrzebiu, natomiast 2. batalion był detaszowany do Travnika na terytorium 15 Korpusu. Pułk (bez 2. batalionu) wchodził w skład 13 Brygady Piechoty należącej do 7 Dywizji Piechoty, natomiast detaszowany 2. batalion był podporządkowany komendantowi 12 Brygady Górskiej należącej do 1 Dywizji Piechoty[4].
W latach 1908–1914 pułk stacjonował w Zagrzebiu z wyjątkiem 4. batalionu, który był detaszowany do Fočy na terytorium 15 Korpusu[1].
Pułk (bez 4. batalionu) wchodził w skład 72 Brygady Piechoty należącej do 36 Dywizji Piechoty, natomiast detaszowany 4. batalion był podporządkowany komendantowi 8 Brygady Górskiej należącej do 1 Dywizji Piechoty[5].
Szefowie pułku[edytuj | edytuj kod]
Kolejnymi szefami pułku byli:
- FML Demeter Radossevich von Rados (1825 – †1835),
- arcyksiążę, generał kawalerii Leopold Ludwik von Österreich (1835 – †24 V 1898),
- FML Joseph Latour von von Thurmburg (1898 – †28 XII 1903),
- generał piechoty Gustav Plentzner von Scharneck (1905 – †18 III 1911),
- generał pułkownik Victor Dankl (od 1913)[1].
Żołnierze[edytuj | edytuj kod]
- Komendanci pułku
- płk Ritter Ludwig von Pielsticker (1873[3])
- 1903-1904 - płk Josef Rowenski
- 1905-1908 - płk Friedrich Novak
- 1909-1911 - płk Friedrich Gostischa
- płk Franz Mahr von Oraviczabánya (1912-1914[1])
- płk Friedrich Schirmer (1914)
- Oficerowie
- nadlekarz Józefat Janowski (1890–1893)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 484.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- ↑ a b Rocznik oficerski 1873 ↓, s. 292.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 145, 149, 538.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 109, 113.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1873.
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.).
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
