58 Pułk Artylerii Przeciwpancernej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
58 Pułk Artylerii Przeciwpancernej
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Dowódcy
Pierwszy

mjr Aleksander Gorlenko

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

14 Brygada Artylerii Przeciwpancernej

Armata przeciwpancerna wz. 1943 ZIS-2
Armata dywizyjna wz. 1942 ZIS-3

58 Pułk Artylerii Przeciwpancernej – pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sformowany w Rejowcu na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 8 z 20 sierpnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli w październiku 1944 w Józefowie.

Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]

Dowódcami pułku w okresie wojny byli[1]:

  • mjr Aleksander Gorlenko – do 21 kwietnia 1945
  • mjr Dymitr Kulikow

Działania bojowe[edytuj | edytuj kod]

Pułk wchodził w skład 14 Brygady Artylerii Przeciwpancernej z 2 Armii WP[2].

Uczestniczył w walkach o Budziszyn, pod Ratwitz, Luppa i Neubrahną. Największe straty poniósł pod Dauban. W operacji praskiej działał w ramach odwodu przeciwpancernego armii.

Szlak bojowy pułk zakończył 10 maja 1945 na terenie Czechosłowacji pod Litomericami[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.