5 groszy wzór 1923

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
5 groszy wzór 1923
Ilustracja
Dane podstawowe
Emitent

Bank Polski

Nominał

5 groszy

Rocznik

1923, 1925, 1928, 1930, 1931, 1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939

Emisja
Mennica

Mennica Państwowa

Nakład

165 546 936 szt.

Data emisji

1 lipca 1924

Data wycofania

30 października 1950

Projektant

Wojciech Jastrzębowski

Opis fizyczny
Masa

3 g

Średnica

20 mm

Materiał

mosiądz, brąz

Rant

gładki

Stempel

zwykły

Uwagi

moneta obiegowa

5 groszy wzór 1923 – moneta pięciogroszowa, bita w mosiądzu i brązie, wprowadzona do obiegu 1 lipca 1924 r. (Dz.U. z 1924 r. nr 34, poz. 351)[1], wycofana w dniu reformy walutowej 30 października 1950 r[2].

W niektórych opracowaniach z początku XXI w. jako data wprowadzenia do obiegu pięciogroszówki podawany jest 31 maja 1924 r[3], czyli dzień wejścia w życie rozporządzenia o ustaleniu wzorów monet (Dz.U. z 1924 r. nr 45, poz. 476)[4].

Ostatnią datą roczną z jaką była bita to 1939[5].

Awers[edytuj | edytuj kod]

W centralnym punkcie umieszczono godło – stylizowanego orła w koronie, powyżej rok bicia, dookoła napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA” oraz inicjały WJ projektanta. Na monetach z 1923 nie ma znaku mennicy, na późniejszych umieszczono go pod łapą orła. Był to herb Kościesza – znak Mennicy Państwowej w Warszawie[3].

Rewers[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie monety znajdują się cyfra „5" z ozdobnikami z lewej i prawej strony oraz napis „GROSZY”[3].

Nakład[edytuj | edytuj kod]

Monetę bito z datą 1923 w mosiądzu, a w pozostałych latach w brązie, na krążku o średnicy 20 mm, masie 3 gramów, z rantem gładkim, według projektu Wojciecha Jastrzębowskiego, w mennicy w Warszawie. Nakłady monety w poszczególnych latach przedstawiały się następująco[6]:

Rocznik Materiał Znak mennicy Nakład (sztuk) Zdjęcie Uwagi
5 groszy 1923 mosiądz 32 150 000 istnieje pięć odmian stempla rewersu (cechy dystynktywne to – stykanie się bądź nie par liter R i O oraz O i S, dotykanie bądź nie końca liścia do litery Y)[7] oraz
dwie odmiany awersu (cechy dystynktywne to – wielkość oczka cyfry 9, szeroka bądź wąska podstawa cyfry 2)[8]
5 groszy 1925 brąz herb Kościesza 51 996 845
5 groszy 1928 brąz herb Kościesza 17 710 091
5 groszy 1930 brąz herb Kościesza 14 240 000
5 groszy 1931 brąz herb Kościesza 2 070 000
5 groszy 1934 brąz herb Kościesza 420 000
5 groszy 1935 brąz herb Kościesza 4 660 000
5 groszy 1936 brąz herb Kościesza 5 950 000
5 groszy 1937 brąz herb Kościesza 9 050 000
5 groszy 1938 brąz herb Kościesza 17 300 000
5 groszy 1939 brąz herb Kościesza ok.10 000 000

Opis[edytuj | edytuj kod]

Z formalnego punktu widzenia pięciogroszówka nigdy nie została wycofana z obiegu żadnym aktem prawnym w okresie Generalnego Gubernatorstwa[6]. Dekret PKWN z 24 sierpnia 1944 r. pozostawiał monety groszowe w obiegu aż do reformy walutowej z 30 października 1950 r. Po tej dacie dopuszczone zostały do obiegu wyłącznie monety emitowane przez Narodowy Bank Polski[6].

Moneta 5 groszy 1923 brąz jeszcze w latach osiemdziesiątych XX w. była uznawana przez niektóre katalogi jako moneta obiegowa, wybita w nakładzie 350 sztuk[9]. Z biegiem czasu z rozdziału o monetach obiegowych trafiła do monet próbnych[10]. Jednak niektórzy autorzy stawiają tezę, że nie jest ani monetą obiegową, ani monetą próbną[6]. W ich opinii ciemnobrązowe egzemplarze 5 groszy 1923 sprzedawane na rynku to tylko efekt spatynowania monet mosiężnych lub wynik pracy fałszerzy[6].

Najrzadszy rocznik 1934 jest często fałszowany, zazwyczaj poprzez wklejenie ostatniej cyfry roku na monetach z późniejszych lat[6].

Wersje próbne[edytuj | edytuj kod]

Próbne 5 groszy 1923 z napisem na rancie
Próbne 5 groszy 1923 – 12 IV 1924
5 groszy 1929 Zjazd w Poznaniu

Istnieją próbne wersje tej monety bez napisu „PRÓBA” z lat: 1923 (brąz), 1923 (nikiel), 1923 (srebro), 1923 (mosiądz, z napisem na rancie „MENNICA PAŃSTWOWA”), 1925 (aluminium), 1925 (miedzionikiel)[3].

Dla roczników 1930, 1931, 1932 istnieją monety bite stemplem lustrzanym[11].

Katalogi informują także o istnieniu dwóch okolicznościowych wersji próbnych[3]:

Niektóre katalogi wspominają również o istnieniu monety próbnej z odmiennym rysunkiem orła (1923 mosiądz, brąz), 1925 (mosiądz)[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Chałupski, Specjalizowany katalog monet polskich XX i XXI w. część druga II Rzeczpospolita Generalne Gubernatorstwo 1918-1945, wyd. pierwsze, Sosnowiec 2008, s. 83, ISBN 83-912223-4-9.
  2. Jerzy Chałupski, Specjalizowany katalog monet polskich XX i XXI w. część druga II Rzeczpospolita Generalne Gubernatorstwo 1918-1945, wyd. pierwsze, Sosnowiec 2008, s. 259–260, ISBN 83-912223-4-9.
  3. a b c d e f Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 156,165,166.
  4. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919–1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 24, ISBN 978-83-87355-65-4.
  5. Jerzy Chałupski, Specjalizowany katalog monet polskich XX i XXI w. część druga II Rzeczpospolita Generalne Gubernatorstwo 1918-1945, wyd. pierwsze, Sosnowiec 2008, s. 81–105, ISBN 83-912223-4-9.
  6. a b c d e f Jerzy Chałupski, Specjalizowany katalog monet polskich XX i XXI w. część druga II Rzeczpospolita Generalne Gubernatorstwo 1918-1945, 2008.
  7. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939, wyd. 2, Szczecin: Nefryt, 2021, s. 76, ISBN 978-83-87355-97-5.
  8. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939, wyd. 2, Szczecin: Nefryt, 2021, s. 77, ISBN 978-83-87355-97-5.
  9. Czesław Kamiński, Ilustrowany katalog monet polskich 1916–1982, wyd. VI poprawione i uzupełnione, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1983, s. 16, ISBN 83-03-00041-1.
  10. Czesław Kamiński, Ilustrowany katalog monet polskich 1916–1987, wyd. VII zmienione i uzupełnione, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 19,135, ISBN 83-03-02641-0.
  11. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 84, ISBN 978-83-87355-65-4.