65 Batalion Saperów (1939)
|
||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
|
| Sformowanie | 24 sierpnia 1939 | |
| Rozformowanie | 1939 | |
| Nazwa wyróżniająca | nie posiadał | |
| Patron | nie posiadał | |
| Tradycje | ||
| Święto | nie ustanowiono | |
| Nadanie sztandaru | nie posiadał | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | mjr Antoni Pecha | |
| Działania zbrojne | ||
| kampania wrześniowa | ||
| Organizacja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
| Rodzaj wojsk | saperzy | |
| Podległość | Armia „Kraków” | |
65 Batalion Saperów (65 bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego.
Batalion nie występował w organizacji pokojowej Wojska Polskiego. Był jednostką mobilizowaną.
65 bsap został sformowany w dniach 24-26 sierpnia 1939, w Krakowie, w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem żółtym. Jednostką mobilizującą był 5 batalion saperów[1]. Batalion został utworzony według organizacji wojennej L.3661/mob.org. - batalion saperów typ I. Organizacja przewidywała: dowództwo baonu, dwie kompanie liniowe po trzy plutony, zmotoryzowaną kompanię saperów, pluton rozpoznawczy, pluton minerski, pluton sprzętowy, pluton odwodowy, pluton transportowy i kolumnę saperska. Po zakończeniu mobilizacji 65 bsap został podporządkowany dowódcy Armii „Kraków” i w jej składzie walczył w kampanii wrześniowej.
W dniach 4-6 września 65 bsap zniszczył mosty: na Wiśle i Sole w rejonie Oświęcimia oraz na Wiśle pod Mogiłą, a także mosty i przeprawy na Dunajcu.
12 września 1939 część batalionu w liczbie 5 oficerów oraz 150 podoficerów i saperów pod dowództwem kpt. Tadeusza Grzmielewskiego została skierowana z postoju w Dzikowie pod Baranów Sandomierski, gdzie razem z 23 bsap zbudowała przeprawę na Wiśle dla oddziałów GO „Jagmin”.
Struktura i obsada etatowa[edytuj | edytuj kod]
Obsada personalna we wrześniu 1939[2]:
- Dowództwo batalionu
- dowódca – mjr Antoni Pecha
- zastępca dowódcy – kpt. Józef Tadeusz Grzmielewski
- adiutant - ppor. rez. Długoszewski
- oficer materiałowy - ppor. Bronisław Kucharski
- lekarz batalionu- ppor. lek. dr Górka
- 1 kompania saperów – por. Antoni Szajta
- 2 kompania saperów – por. Wacław Boguszewski
- dowódca plutonu - ppor. rez. Zygmunt Nowak
- 3 zmotoryzowana kompania saperów – kpt. Władysław Pogorzelski
- dowódca plutonu - por. Aleksander Koślacz
- szef kompanii - sierż. Bochniak
- kolumna saperska – ppor. rez. inż. Stefan Bergander (ppor. rez. inż. Czernik)
- pluton transportowy - por. Teodor Gucwa
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cutter 2003 ↓, s. 161.
- ↑ Cutter 2003 ↓, s. 321.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W", Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza "Ajaks" i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3
- Adam Szugajew "Saperzy w służbie Polsce" Londyn 1985
- "Saperzy polscy w wojnie obronnej 1939r." Zdzisław Cutter w "Działania bojowe saperów polskich we wrześniu 1939r." Warszawa 2009
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
