6 Batalion Zabezpieczenia i Remontu
 Oznaka rozpoznawcza | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1964[1] |
| Rozformowanie |
1976 (przeformowanie) |
| Tradycje | |
| Kontynuacja |
8 batalion zabezpieczenia |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr Józef Harmasz |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 3454[2] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
6 Batalion Zabezpieczenia i Remontu – pododdział wojsk powietrznodesantowych Sił Zbrojnych PRL.
1 czerwca 1964 rozpoczęto organizację 6 Batalionu Zabezpieczenia i Remontu. Jednostka weszła w skład 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej.
W skład batalionu włączono: Ośrodek Szkolenia Techniczno-Samochodowego z przemianowaniem na 1 kompanię transportową; pluton napraw samochodowych jako warsztat napraw samochodowych; warsztat uzbrojenia oraz nowo zorganizowane: pluton ładowania zasobników i pluton szkolny.
W 1975 r. 6 bzir przeformowano w 8 Batalion Zabezpieczenia. Do batalionu włączono 15 kompanię medyczną i 24 kompanię zabezpieczenia zrzutowisk i lądowisk.
Dowódcy dywizjonu[edytuj | edytuj kod]
- mjr Józef Harmasz
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarządzenie organizacyjne dowódcy WOW nr 07/0rg z 20 11964 oraz rozkaz organizacyjny dowódcy 6 PDPD nr 021 z 11 III 1964.
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hubert Marcin Królikowski: 6 Pomorska Dywizja Powietrznodesantowa. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1997. ISBN 83-87103-19-5.
| Skład |
|
|---|
