6 Pułk Artylerii Lekkiej (PSZ)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1941 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr Stefan Swinarski |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
6 Pułk Artylerii Lekkiej (6 pal) – oddział artylerii lekkiej Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
Pułk był organiczną jednostką artylerii 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty[1].
Następnie jako 6 Lwowski pułk artylerii lekkiej w składzie Artylerii Dywizyjnej 5 Kresowej Dywizji Piechoty.
Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]
- mjr Stefan Swinarski – do 28 września 1941[1][2]
- ppłk Czesław Obtułowicz[1]
- mjr Józef Lis
- ppłk Czesław Obtułowicz
Etat wojenny pułku[edytuj | edytuj kod]
- dowództwo pułku z baterią dowodzenia (sztabową)
- 2 dywizjony ogniowe:
- 2 czterodziałowe baterie armat 76 mm
- 1 czterodziałowa bateria haubic 122 mm
Według etatu pułk liczyć miał 85 oficerów i 970 kanonierów.
Dopiero w kwietniu 1942 pułk otrzymał do szkolenia jedną armatę 76 mm i jedną haubicę 120 mm[1]. W maju 1942 pułk liczył faktycznie 51 oficerów, 17 podchorążych, 215 podoficerów i 709 kanonierów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Szczurowski 2001 ↓, s. 205.
- ↑ Wawer 2001 ↓, s. 219.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
- Zbigniew Wawer: Znowu w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941 - marzec 1942. Warszawa: Zbigniew Wawer Prod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menedżerów sp.z.o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.
