6 Pułk Haubic Polowych (austro-węgierski)

c. i k. Pułk Haubic Polowych Nr 6
k. u. k. Feldhaubitzregiment Nr. 6
	Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1854
Rozformowanie	1918
	Tradycje
Święto	27 czerwca
Rodowód	10 Pułk Artylerii Polowej; 6 Pułk Artylerii Korpuśnej
	Działania zbrojne
	I wojna światowa
	Organizacja
Dyslokacja	Koszyce
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	artyleria polowa
Podległość	6 Brygada Artylerii Polowej; 27 Dywizja Piechoty

Pułk Haubic Polowych Nr 6 (FHR Nr. 6) – pułk artylerii polowej cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

W 1854 został sformowany 10 Pułk Artylerii Polowej^[1].

1 maja 1885 roku oddział został przeformowany w 6. Węgierski Pułk Artylerii Korpuśnej (niem. 6. Ungarisches Corps-Artillerie-Regiment)^[2].

Kolejnymi szefami pułku byli:

Swoje święto obchodził 27 czerwca, w rocznicę bitwy pod Vysokovem stoczonej w 1866^[1].

W 1914 komenda pułku, 1 i 2 dywizjon oraz kadra zapasowa stacjonowała w Koszycach (niem. Kassa) na terytorium 6 Korpusu^[1]. Pułk wchodził w skład 27 Dywizji Piechoty, a pod względem wyszkolenia podlegał komendantowi 6 Brygady Artylerii Polowej^[3].

Każda z czterech baterii była uzbrojona w sześć przestarzałych haubic M99, które od 1914 roku wymieniano na nowoczesne 10 cm Feldhaubitze M.14.

W 1915 oddział został przemianowany na Pułk Haubic Polowych Nr 27^[4].

W 1918 Pułk Haubic Polowych Nr 27 został przeformowany w Pułk Artylerii Polowej Nr 127^[5].

W czasie I wojny światowej w szeregach pułku walczył m.in. kapitan rezerwy Zygmunt Wróblewski^[a].

↑ Zygmunt Wróblewski został mianowany podporucznikiem ze starszeństwem z 1 listopada 1899 i wcielony do 30 Pułku Piechoty. W 1903 został przeniesiony do Pułku Artylerii Korpuśnej Nr 6. Na porucznika awansował ze starszeństwem z 1 listopada 1906. W 1908 został przeniesiony do rezerwy i przydzielony do Pułku Haubic Polowych Nr 6. Na kapitana awansował ze starszeństwem z 1 września 1915. Później zmieniono mu starszeństwo na 1 listopada 1914. Był odznaczony m.in. Orderem Korony Żelaznej 3. klasy z dekoracją wojenną i mieczami oraz Krzyżem Zasługi Wojskowej 3. klasy z dekoracją wojenną i mieczami^[6]. Prawdopodobnie to on zmarł 4 lutego 1948 w wieku 69 lat i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie^[7].

Anhang zum Kais. Königl. Militär-Schematismus für das k.k. Heer 1885. Enthält die Artillerie-Waffe mit rücksicht auf die mit 1 maj durchgeführte organisation. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Mai 1885. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Februar 1914. (niem.).
Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1916. (niem.).
Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1918. (niem.).

Brygady artylerii polowej	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
Pułki armat polowych	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42
Pułki haubic polowych	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
Dywizjony ciężkich haubic	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
Brygady artylerii górskiej	1 2 3
Pułki artylerii górskiej	3 4 6 7 8 10 11 12 13 14
Dywizjony armat górskich	Samodzielny Dywizjon Armat Górskich
Dywizjony artylerii konnej	1 2 4 5 6 7 9 10 11
Brygady artylerii fortecznej	1 (Wiedeń) 2 (Kraków) 3 (Trydent) 4 (Pola) 5 (Kotor)
Pułki artylerii fortecznej	1 2 3 4 5 6
Bataliony artylerii fortecznej	1 2 3 4 5 6 7 8