79P/du Toit-Hartley

79P/du Toit-Hartley
Odkrywca	Daniel du Toit,; Malcolm Hartley
Data odkrycia	9 kwietnia 1945
Nazwy alternatywne	1987 IX, 1986q, 79P/1982 C1-A, 1982 II, 1982b, 79P/1945 G1, 1945 II, 1945c
	Elementy orbity
Półoś wielka	2,9459 au
Mimośród	0,6185
Peryhelium	1,1238 au
Aphelium	4,7679 au
Okres orbitalny	5,06 lat
Nachylenie orbity względem ekliptyki	3,1456°
Długość węzła wstępującego	280,6483°
Argument peryhelium	281,6893°
Moment przejścia przez peryhelium	23 sierpnia 2013
	Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica	2,8 km

79P/du Toit-Hartley – kometa krótkookresowa, należąca do rodziny Jowisza, jest również obiektem typu NEO.

Odkrycie

Kometa została odkryta 9 kwietnia 1945 roku przez astronoma południowoafrykańskiego Daniela du Toita. Nie była jednak obserwowana podczas sześciu kolejnych powrotów. Dopiero w lutym 1982 roku astronom australijski Malcolm Hartley dostrzegł ją ponownie po rozpadzie jako dwie odrębne komety o oznaczeniach 1982b i 1982c: fragment zwany 1982b stracił jasność, osłabł i wreszcie zniknął.

W nazwie znajdują się zatem nazwiska obu odkrywców.

Orbita komety i właściwości fizyczne

Orbita komety 79P/du Toit-Hartley ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,62. Jej peryhelium znajduje się w odległości 1,12 j.a., aphelium zaś 4,77 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 5,06 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 3,15˚.

Jądro tej komety ma rozmiary 2,8 km.