7 Batalion Budowy Dróg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
7 Batalion Budowy Dróg
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

mjr Jerzy Oleszkiewicz

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska drogowe

Podległość

Naczelne Dowództwo WP

Skład

Etat 047/8

7 Samodzielny Batalion Budowy Dróg – samodzielny pododdział wojsk drogowych ludowego Wojska Polskiego.

Przeznaczony do budowy i naprawy dróg w strefie przyfrontowej. W działaniach bojowych pełnił także służbę regulacji ruchu oraz kontroli wojskowych pojazdów mechanicznych.

Sformowany w rejonie Chełma Lubelskiego na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 8 z 20 sierpnia 1944. Podlegał bezpośrednio Naczelnemu Dowództwu WP[1].

Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy batalionu[1]
  • kpt. Genadiusz Studitow

Skład etatowy[edytuj | edytuj kod]

Etat 047/8[2]

Dowództwo i sztab

  • 3 kompanie budowy dróg
    • 3 plutony budowy dróg
    • pluton mostowy
  • kompania transportowa
    • 2 plutony transportowe

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.