7 Dywizjon Artylerii Rakietowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
7 Dywizjon Artylerii Rakietowej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1957

Rozformowanie

1963

Tradycje
Kontynuacja

7 dywizjon rakiet taktycznych

Organizacja
Numer

JW 2419

Dyslokacja

Choszczno[1]

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska rakietowe

Podległość

20 Dywizja Pancerna

Wyrzutnia BM-14

7 Dywizjon Artylerii Rakietowej (7 dar) – samodzielny pododdział artylerii rakietowej Wojska Polskiego.

Dywizjon sformowany został w garnizonie Choszczno, w styczniu 1957 roku, na bazie 36 pułku artylerii lekkiej. Żołnierzy i infrastrukturę dywizjon przejął po rozwiązywanym 159 pułku artylerii ciężkiej[2]. Na początku 1960 roku dywizjon otrzymał wyrzutnie BM-14-17[2]. W lipcu 1962 roku jednostkę podporządkowano 20 Dywizji Pancernej i przeniesiona do garnizonu Budowo. W 1964 roku dywizjon został uzbrojony w taktyczny zestaw rakietowy 2K6 Łuna i przeformowany został w 7 dywizjon rakiet taktycznych [2].

Dowódcy dywizjonu[edytuj | edytuj kod]

  • mjr Lech Karpiński od 5.04.1957
  • mjr Ryszard Gałecki od 10.1960
  • mjr Jan Gajda od 11.1961
  • mjr dypl. Wiesław Kucharczyk od 11.1961

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 432.
  2. a b c Michał Trubas. Ostatni pododdział rakietowy w polskich Wojskach Lądowych. „Militaria i fakty”. 1/2006. s. 13-17. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Michał Trubas. Ostatni pododdział rakietowy w polskich Wojskach Lądowych. „Militaria i fakty”. 1, 2006. Warszawa. ISSN 1509-8524.