7 Eskadra Pilotażu Podstawowego Oficerskiej Szkoły Lotniczej nr 5
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. pil. Kazimierz Ciepiela |
| Ostatni |
kpt. pil. Stanisław Piekara |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
7 Eskadra Pilotażu Podstawowego Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. F. Żwirki i S. Wigury (7 epp OSL-5) – pododdział wojsk lotniczych.
Historia – formowanie, zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Na początku 1953 roku Oficerska Szkoła Lotnicza nr 5 przeszła kolejną reorganizację związaną z przejściem na nowy etat nr 20/266. Podstawą reorganizacji był rozkaz ministra obrony narodowej nr 012/org. z 3 lutego 1953 roku[2]. W wyniku tej decyzji została przekazana z dęblińskiej OSL-4 do OSL-5 - 5 Eskadra Pilotażu Podstawowego. Jednocześnie zostało przekazane radomskiej szkole lotnisko polowe w Podlodowie wraz ze stacjonującą tutaj 5 eskadrą szkolną kpt. pil. Kazimierza Ciepieli[3]. Pod koniec lutego 1953 roku wymieniona eskadra została formalnie wciągnięta na stan ewidencyjny OSL nr 5. 5-ta eskadra dysponowała samolotami Junak-2 i w związku z tym od początku przewidziano ją do szkolenia podchorążych w zakresie pilotażu podstawowego[4].
W 1955 OSL nr 5, dysponująca 9 eskadrami, przechodzi zmianę etatu z 20/283 na etat 20/343 i związaną z tym reorganizację. 5 lutego 1955 eskadry przemianowane zostały:
- 9 Eskadra na l Eskadrę Pilotażu Bojowego;
- 4 Eskadra na 2 Eskadrę Pilotażu Bojowego;
- 3 Eskadra na 3 Eskadrę Pilotażu Bojowego;
- l Eskadra na 4 Eskadrę Pilotażu Przejściowego;
- 2 Eskadra na 5 Eskadrę Pilotażu Przejściowego;
- 7 Eskadra na 6 Eskadrę Pilotażu Przejściowego;
- 5 Eskadra na 7 Eskadrę Pilotażu Podstawowego;
- 6 Eskadra na 8 Eskadrę Pilotażu Podstawowego;
- 8 Eskadra na 9 Eskadrę Pilotażu Podstawowego.
W 1958 rozpoczął się kolejny etap reorganizacji systemu wojskowego szkolnictwa lotniczego. Opracowano projekt reorganizacji struktur oficerskich szkół lotniczych[5]. Projekt przewidywał zmianę organizacji eskadrowej na pułkowe, gdyż przyjęcie nowego sprzętu wymagało innego, znacznie rozbudowanego systemu zaopatrzenia i zabezpieczenia[6]. Zmiany przeprowadzono na podstawie rozkazu organizacyjnego MON nr 075/Org. z dnia 31 grudnia 1957 r. oraz rozkazu organizacyjnego DWL i OPL OK nr 02/Org. z dnia 29 stycznia 1958 r. Na skutek tych rozkazów OSL-5 przeszła na etat nr 20/466. Historia 7 eskadry kończy się w lutym 1958 roku[7]. Lotnisko Podlodów zostało przekazane ponownie do dyspozycji dęblińskiej szkoły[7].
Dowódcy eskadr 1953-1958[8][edytuj | edytuj kod]
- kpt. pil. Kazimierz Ciepiela (1953-1954)
- kpt. pil. Andrzej Adamczuk (1954-1957)
- kpt. pil. Stanisław Piekara (1957-1958)
Struktura etatowa eskadry[9][edytuj | edytuj kod]
- dowódca eskadry
- zastępca dowódcy eskadry ds. politycznych
- sekretarz POP
- instruktor ZMP
- szef sztabu
- szef łączności
- instruktor WF
- szef eskadry
- kancelista
- maszynistka
- instruktor wyszkolenia spadochronowego
- układacz spadochronowy
- nawigator eskadry
- pomocnik dowódcy eskadry ds. wyszkolenia bojowego
- dowódcy klucza
- piloci instruktorzy
- technik klucza
- starszy mechanik lotniczy
- mechanik lotniczy
- starszy silnikowy
- mechanik przyrządów lotniczych
- mechanik instalacji elektrycznej
- mechanik uzbrojenia lotniczego
- majster radiowy
- pomocnik dowódcy eskadry ds. liniowych
- dowódca kompanii podchorążych
- lekarz
- felczer
- szef kompanii podchorążych
- podoficer gospodarczy
- pomocnik dowódcy eskadry ds. inż.-eksploatacyjnych
- szef MPS
- inżynier osprzętu
- inżynier uzbrojenia
- starzy technik eksploatacyjny
- technik osprzętu
- technik uzbrojenia
Samoloty[edytuj | edytuj kod]
Na wyposażeniu eskadry były samoloty:[1]
- Junak-2
- TS-9 Junak 3
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Woroniecki 1967 ↓, s. 32.
- ↑ Zieliński i Mikołajczuk 2010 ↓, s. 205.
- ↑ Zieliński 2001 ↓, s. 91.
- ↑ Woroniecki 1967 ↓, s. 29.
- ↑ Kmiecik 2002 ↓, s. 278-292.
- ↑ Zieliński i Mikołajczuk 2010 ↓, s. 208.
- ↑ a b Marciniuk 2006 ↓, s. 55.
- ↑ Marciniuk 2006 ↓, s. 54-55.
- ↑ Marciniuk 2006 ↓, s. 78.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Zieliński, Marian Mikołajczuk: Historia polskiego lotnictwa wojskowego 1945 -1962. Warszawa: ZP Grupa Sp. z o.o.; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2010. ISBN 978-83-61529-78-1.
- Józef Zieliński: Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921-2000. Poznań: Redakcja Czasopism WLOP, 2001. ISBN 83-909008-6-6.
- Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
- Andrzej Marciniuk: Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych, Zeszyty Naukowe, Radom Zasłużony Ośrodek Wojskowego Szkolnictwa Lotniczego, Materiały z Konferencji Naukowej 15-16 IV 2005r. Dęblin: Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych, 2006. ISSN 1641-9723.
- Leonard Woroniecki [red.]: Oficerska Szkoła Lotnicza w Radomiu 1951 - 1964. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1967, s. 59-60; mps. Biblioteka WAP, obecnie Akademia Obrony Narodowej.
- D. Kondej [red.]: Oficerska Szkoła Lotnicza im. kpt. pil. F. Żwirki i inż. S. Waligóry w Radomiu 1951-1964. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 2000, s. 56; mps. Biblioteka Akademii Obrony Narodowej.
- Tadeusz Kmiecik [red]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1962: organizacja, szkolenie i problemy kadrowe. Warszawa: 2002. ISBN 83-87226-29-7.
