8 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego

8 pułk ułanów

Odznaka 8 puł
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1918
Rozformowanie	1939
Patron	Józef Poniatowski
Tradycje
Święto	19 marca
Nadanie sztandaru	1920
Dowódcy
Pierwszy	płk Roman Kawecki
Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Antonowem (4 VI 1920) bitwa pod Stanisławczykiem (29 VII 1920) kampania wrześniowa bitwa pod Tomaszowem (17–20 IX 1939)
Organizacja
Dyslokacja	Rakowice (pod Krakowem) Zakrzówek-Kobierzyn(1939)
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	V Brygada Jazdy 5 Samodzielna Brygada Kawalerii Krakowska Brygada Kawalerii

Defilada 8 Pułku Ułanów – obraz Feliksa Franicia z 1933

Odcisk pieczęci urzędowej, okrągłej z 1921

8 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego (8 puł) – oddział kawalerii Wojska Polskiego II RP.

Tradycje pułku

W grudniu 1784 pod dowództwem ks. Józefa Poniatowskiego utworzono we Lwowie pułk kawalerii. Podczas zaborów był jedną z niewielu formacji wojskowych podporządkowanych zaborcom z polską komendą i tradycjami wojskowymi. Za czasów panowania cesarza Franciszka Józefa I pułk nosił nazwę 1 pułku ułanów austriackich, po przejściu pod dowództwo Niepodległego Państwa Polskiego, w roku 1918, nosił nazwę 1 pułku ułanów Ziemi Krakowskiej, a następnie nadano mu numer 8. i zatwierdzono nazwę na cześć twórcy i pierwszego dowódcy: 8 pułk ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego.

Pułk w walce o granice

Obsada personalna pułku w 1920
Stanowisko	Stopień, imię i nazwisko
Dowódca pułku	mjr Karol Rómmel (ranny 19 VIII)
	rtm. Kornel Krzeczunowicz (od 19 VIII)
mjr Karol Rómmel (od 14 X)
Zastępca	rtm. Władysław Piniński
Adiutant	ppor. Aleksander Krzeczunowicz
	wz pchor. Tadeusz Rakowski (11–30 IX)
Lekarz	kpt. lek. dr Stanisław Orzeł
	chor. san, Karol Geier
Lekarz wet.	por. lek. wet. Stefan Karol Tesarz
	por. lek. wet. Stefan Kolbe
Dowódca taboru	por. Wiktor Czarkowski Gołejewski
	rtm. Karol Marmarosz (od 27 IX)
Oficer dowództwa	por. Franciszek Łukaszewicz (do 24 VIII)
Oficer dowództwa	rtm. Wilhelm Mitchell (od 2 IX)
Dowódca 1 szwadronu	ppor. Bronisław Kulig (do 23 IX)
	por. Leon Gołogórski
Dowódca plutonu	pchor. Kownacki (od 2 IX)
Dowódca 2 szwadronu	por. Bronisław Mokrzycki (do 15 VIII)
	ppor. Jan Gierlicz (do 27 VIII)
	por./rtm Bronisław Mokrzycki
Dowódca plutonu	por. Mieczysław Poniński (od 27 IX)
Dowódca plutonu	ppor. Kajetan Czarkowski-Gołejewski
Dowódca 3 szwadronu	ppor. Edward Pisula
	por. Leon Sapieha (od 20 VIII)
	por. Franciszek Łukasiewicz (od 23 VIII)
Dowódca plutonu	ppor. Andrzej Osiecimski-Czapski (od 2 IX)
Dowódca plutonu	pchor. Tadeusz Rakowski
Dowódca plutonu	pchor. Zygmunt Roguski
Dowódca 4 szwadronu	por./rtm. Kornel Krzeczunowicz
	por. Stanisław Starczewski (od 19 VIII)
Dowódca plutonu	por. Leon Sapieha (do 20 VIII)
Dowódca plutonu	ppor. Paweł Sapieha
Dowódca plutonu	pchor. Kazimierz Wolski (od 27 IX)
Dowódca plutonu	pchor. Tadeusz Rakowski (od 30 IX)
Dowódca szwadronu km	ppor. Edward Dzieduszycki
	ppor. Eustachy Włodzimirski
	rtm. Wojciech Biesiadecki (od 25 IX)
Dowódca plutonu	ppor. Adam Potocki
Dowódca szwadronu technicznego	por./rtm. Lucjan Bochenek
	por. Józef Sapieha (od 19 VIII)
	por. Adam Łubkowski (od 4 X)
	rtm. Lucjan Bochenek (od 14 X)
Dowódca plutonu	ppor. Henryk Gliński
Dowódca plutonu	ppor. Józef Sapieha
Dowódca plutonu	pchor. Starowieyski
Oficer pułku	por. Rudziński (od 14 X)
Oficer pułku	por. Józef Piotr Trenkwald (od 14 X)
Oficer pułku	pchor. Dichman
Oficer pułku	pchor. Roman Stahl
Oficer pułku	pchor. Adam Niedzielski

Pułk zasłużył się szczególnie w wojnie polsko-bolszewickiej, kiedy w pierwszej fazie działań na linii frontu uczestniczył z powodzeniem w ofensywie kijowskiej, a następnie walnie przyczynił się do rozgromienia bolszewickiej Armii Konnej komandarma Siemiona Budionnego w największej bitwie kawaleryjskiej XX wieku pod Komarowem na ziemi zamojskiej.

27 lipca pułki 4 Brygady Jazdy płk. Gustawa Orlicz-Dreszera obsadziły odcinek od Merwy po Stanisławczyk. 1 szwadron 8 pułku ułanów bronił odcinka Merwa-Strzemilcze, 16 pułk ułanów Smarzów-Szczurowice, 2 pułk szwoleżerów Laszków-Hrycowola, zaś główne siły 8 pułku ułanów ppłk. Henryka Brzezowskiego zgrupowały się w rejonie Stanisławczyk-Monastyrek. W odwodzie brygady stał w Zawidczu 1 pułk szwoleżerów. Brygada miała za zadanie zabezpieczyć przeprawy przez Styr, a przede wszystkim obronę przyczółków w Szczurowicach i Monastyrku.

29 lipca, w pierwszym dniu bitwy pod Beresteczkiem i Brodami, oddziały 11 Dywizji Kawalerii uderzyły na polską 4 Brygadę Jazdy, odrzuciły 8 pułk ułanów spod Stanisławczyka i ruszyły groblą w kierunku miasteczka. Dowódca 4 Brygady Jazdy wprowadził do walki 2 pułk szwoleżerów rtm. Rudolfa Ruppa. Uderzył on na Kozaków w momencie, kiedy ci wjeżdżali na most na Styrze. Pierwszy do szarży ruszył 4 szwadron por. Andrzeja Kunachowicza, zatrzymał nieprzyjaciela i umożliwił pododdziałom 8 pułku ułanów bezkolizyjny odwrót. Potem oba pułki przystąpiły do obrony linii Styru. Z uwagi na brak amunicji, wspierająca je bateria 4 dywizjonu artylerii konnej wkrótce musiała przerwać ogień, a chwilę potem polski samolot przez pomyłkę zbombardował stanowiska koniowodnych 8 pułku ułanów. W związku z faktem, że kawaleria sowiecka sforsowała rzekę w Monastyrku, dowódca 8 pułku ułanów zrządził odwrót swoich pododdziałów przez Laszków i Zawidcze do Mikołajowa. Odwrót osłaniał 2 szwadron 2 pułku szwoleżerów.

Mapy walk pułku

• 
• 

Kawalerowie Virtuti Militari

Order Virtuti Militari

Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari za wojnę 1918-1920
ułan Andrzej Blak vel Andrzej Sterliński nr 5074	por. Lucjan Bochenek	st. uł. Roman Bogusławski
ppłk Henryk Brzezowski	st. uł. Franciszek Chojecki	ppor. Piotr Cielecki-Zaremba
kpr. Leon Ćwikła	plut. Jan Czarnecki	plut. Franciszek Dobosz
ppor. Edward Dzieduszycki	plut. Jakub Flank	wachm. Leon Gaszczyk
st. wachm. Karol Geier	ppor. Jan Gerlicz	ppor. Henryk Gliński
ś.p. ppor. Andrzej Gużkowski-Janicki nr 4239	ppor. Alfred Godlewski	ppor. Zbigniew Haszlakiewicz-Gotlieb
st. wachm. Antoni Janeczko	pchor. Zbigniew Jaroszyński	st. wachm. Michał Kędryna
wachm. Paweł Kijowski	st. uł. Antoni Konieczny	kpr. Jan Kozioł
plut. Marian Krełowski	por. Aleksander Krzeczunowicz	por. Kornel Krzeczunowicz
ppor. Kazimierz Lasocki	wachm. Jan Łabudzki	plut. Karol Łanocha
por. Franciszek Łukasiewicz	por. Adam Łubkowski nr 4225	st. uł. Czesław Morawski nr 4398
kpr. Józef Nachman nr 4202	plut. Wojciech Nowak	plut. Stanisław Olejarski
chor. Leopold Orłowski	rtm. Józef Pająk	ppor. Edward Pisula
st. uł. Jan Podsiadło	por. Stanisław Pokładnik	mjr Karol Rómmel
wachm. Antoni Rypień	por. Janusz Sękowski	rtm. Ludwik Słotwiński
rtm. Adam Sołowij	ppor. Stanisław Starczewski	plut. Franciszek Szczepaniec
ś.p. pchor. Jan Kazimierz Przerwa-Tetmajer	por. Roman Traczewski	ppor. Stefan Traczewski
uł. Wacław Wierzbicki	uł. Zygmunt Wiśniewski	ppor. Eustachy Włodzimirski
uł. Piotr Woch	wachm. Jan Zając	kpr. Feliks Żebracki
st. uł. Józef Żak

Pułk w okresie pokoju

Szwadron honorowy 8 puł eskortujący ambasadora Włoch i kompania honorowa 20 pp na dziedzińcu Wawelu; 20 lipca 1936

Pułk stacjonował w Rakowicach pod Krakowem. W listopadzie 1923 roku brał udział w pacyfikacji tzw. powstania krakowskiego 1923 roku. W 1925 roku do Kapituły Orderu Virtuti Militari wpłynął wniosek o odznaczenie sztandaru 8 pułku krzyżem VM, za udział w bitwie pod Komarowem. Wniosek ten miał być rozpatrzony w następnych miesiącach, ale po zamachu majowym już do niego najprawdopodobniej nie wrócono.

Zgodnie z rozkazem ministra spraw wojskowych O.V. L 33035 E z 1925 r. przy pułku stacjonował 5 szwadron samochodów pancernych.

10 grudnia 1928 roku korpus oficerski wręczył Zdzisławowi Tarnowskiemu odznakę pamiątkową w uznaniu zasług położonych dla pułku w 1920 roku, kiedy to własnym kosztem wystawił pluton konnych ochotników.

Pułk w planie mobilizacyjnym „S”
Nazwa pododdziału	Miejsce mobilizacji	Termin
dowódca pułku z drużyną	Kraków	alarm
pluton łączności
1÷4 szwadrony
szwadron karabinów maszynowych
szwadron pionierów nr 105
szwadron pionierów nr 108		6
szwadron kawalerii nr 51		7
szwadron kawalerii nr 83		10
pluton ckm nr 51		7
pluton ckm nr 83		10
szwadron samochodów pancernych nr 105		alarm
szwadron samochodów pancernych nr 115		6
Kwatera Główna nr 105 (I eszelon)		alarm
Kwatera Główna nr 105 (II eszelon)		4
poczta polowa nr 69		4
sąd polowy nr 105		4
kolumna taborowa nr 564		6
kolumna taborowa nr 562		8
kolumna taborowa nr 566		11
uzupełnienie do czasu „W”		5
uzupełnienie szwadronu pionierów nr 105		5
komisja remontowa		alarm
szwadron marszowy 1/8 puł		18
pluton marszowy 1/105 szwadronu pionierów		18
pluton marszowy nr 1/51		30
pluton marszowy nr 1/83		30
szwadron zapasowy		alarm-15

Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939:
Stanowisko	Stopień, imię i nazwisko
dowódca pułku	płk Kazimierz I Mastalerz
I zastępca dowódcy	mjr Stanisław Bukraba
adiutant	rtm. Kazimierz Skowroński
naczelny lekarz medycyny	mjr dr Jerzy Marceli Paweł Kluczyński
starszy lekarz weterynarii	ppłk Zygmunt Zawierucha
młodszy lekarz weterynarii	por. Maksymilian Stanisław Kaczorowski
II zastępca dowódcy (kwatermistrz)	mjr Czesław Soroczyński
oficer mobilizacyjny	rtm. Alfred Zenon Mieczysław Strzygowski
zastępca oficera mobilizacyjnego	vacat
oficer administracyjno-materiałowy	rtm. Eryk Matuszek
dowódca szwadronu gospodarczego	rtm. Kazimierz Skowroński
oficer gospodarczy	kpt. int. Marian Stefan Siekierski
oficer żywnościowy	chor. Paweł Kijowski
dowódca plutonu łączności	por. Gustaw Franciszek Szewczyk
dowódca plutonu kolarzy	ppor. Zdzisław Tadeusz Januszewski
dowódca plutonu ppanc.	ppor. Jan Kanty Maria Wojciech Skrochowski
dowódca 1 szwadronu	rtm. Eugeniusz Ungeheuer
dowódca plutonu	ppor. Ignacy Władysław Jura
dowódca plutonu	ppor. Antoni Marian Piątkowski
dowódca 2 szwadronu	rtm. Edward Tymoteusz Szawłowski
dowódca plutonu	por. Konrad Jerzy Husenöder
dowódca plutonu	ppor. Zdzisław Tadeusz Januszewski
dowódca plutonu	ppor. Otto Józef Śmiałek
dowódca 3 szwadronu	p.o. por. Brunon Zdzitowiecki
dowódca plutonu	ppor. Stanisław Kostka Andrzej Hilary Sławoszewski
dowódca 4 szwadronu	rtm. Mieczysław Puzdrakiewicz
dowódca plutonu	por. Michał Maria Grek †6 VIII 1939
dowódca plutonu	por. Zygmunt Piotr Nowicki
dowódca szwadronu km	rtm. Jerzy I Bujalski
dowódca plutonu	por. Zygmunt Zajączkowski
dowódca plutonu	ppor. Zdzisław Romuald Jan Nepomucen Wielowieyski
dowódca szwadronu zapasowego	mjr Konstanty Kułagowski
zastępca dowódcy	vacat
odkomenderowany	rtm. Antoni Starnawski
na kursie	rtm. Józef Dokowski
na kursie	rtm. Andrzej Marian Kazimierz Szwarcenberg-Czerny

W kampanii wrześniowej 1939

Pułk walczył w składzie Krakowskiej Brygady Kawalerii

W 1939 roku, 8 pułk wchodził w skład Krakowskiej Brygady Kawalerii pod dowództwem gen. bryg. Zygmunta Piaseckiego, ta zaś należała do Armii „Kraków”. Pułkiem dowodził ppłk dypl. Włodzimierz Dunin-Żuchowski.

3 września pułk oddzielony został od reszty brygady przez pododdziały XV Korpusu i tocząc ciężkie walki odwrotowe został częściowo rozbity pod Szczekocinami. 4 września pułk znalazł się w Jędrzejowie, a 6 września w rejonie miejscowości Brody koło Starachowic, by wieczorem wyruszyć w kierunku Wisły. Następnie przyłączył się do Armii „Lublin”. Pomimo kilku odniesionych zwycięstw pułk poniósł bardzo dotkliwe straty i ostatecznie został rozbity podczas prób przedostania się do Rumunii. Tylko I szwadronowi udało się dotrzeć na Węgry.

Struktura organizacyjna i obsada personalna we wrześniu 1939
dowódca pułku	ppłk dypl. kaw. Włodzimierz Dunin–Żuchowski
zastępca dowódcy	mjr kaw. Stanisław Bukraba
kwatermistrz	mjr kaw. Czesław Soroczyński
adiutant	rtm. Kazimierz Skowroński–Prus
oficer broni	ppor. kaw. Ignacy Władysław Jura
oficer ordynansowy	ppor. rez. Stefan Skrzyński
dowódca 1 szwadronu	por. Zygmunt Zajączkowski
dowódca I plutonu	ppor. kaw. Antoni Marian Piątkowski
dowódca 2 szwadronu	rtm. Edward Szawłowski † 21 IX Małoniż
dowódca 3 szwadronu	rtm. Józef Dokowski
dowódca 4 szwadronu	rtm. Eryk Matuszek
dowódca szwadronu ckm	rtm. Jerzy Sylwin Bujalsk
dowódca I plutonu	ppor. kaw. Zdzisław Wielowieyski
dowódca II plutonu	ppor. rez. Bolesław Buszczyński
dowódca plutonu łączności	por. Gustaw Franciszek Szewczyk
dowódca plutonu przeciwpancernego	ppor. Jan Kanty Skrochowski
dowódca szwadronu gospodarczego	rtm. Eugeniusz Ungeheuer

Pułk w Polskich Siłach Zbrojnych i w Armii Krajowej

W 1940 pułk odtworzony został jako 1 oddział rozpoznawczy im. Księcia Józefa Poniatowskiego. W kampanii francuskiej walczył w składzie 1 Dywizji Grenadierów.

W czasie wojny tradycje pułku były utrzymywane przez oddziały partyzanckie Armii Krajowej oraz oddziały Polskich Sił Zbrojnych.

Symbole pułkowe

Sztandar

Sztandar ofiarowały matki, żony i siostry oficerów pułku. Poświęcił go w katedrze lwowskiej w kwietniu 1920 r. ks. prałat Bedeni i wręczył przejeżdżającemu przez miasto na front 2 szwadronowi por. Adama Sokołowija. Sztandar przywieziono na front na Ukrainę. Znak był nieprzepisowy, a orzeł na drzewcu osadzony na kuli. W 1935 r. orła zastąpiono przepisowym, z rozpostartymi skrzydłami.

Odznaka pamiątkowa

21 kwietnia 1920 roku Minister Spraw Wojskowych rozporządzeniem L. 872/20 B.P. 1 zatwierdził odznakę pamiątkową 8 pułku ułanów ks. Józefa Poniatowskiego. Odznaka o wymiarach 50x50 mm ma kształt krzyża z ramionami emaliowanymi na ciemnoniebiesko. Na poziomych ramionach krzyża wpisano daty „1791” i „1918”, na dolnym numer i inicjał „8 U”. Na środku krzyża okrągła tarcza barwy czerwonej na której wpisano inicjały patrona „JP”, a w otoku wieńca laurowego zwieńczonego u góry złoconą mitrą książęcą PIERWSZY PUŁK. Między ramionami krzyża cztery herby ziemi: krakowskiej, zatorskiej, oświęcimskiej i cieszyńskiej. Odznaka oficerska, dwuczęściowa, wykonana w tombaku srebrzonym, łączona dwoma nitami. Autorem projektu odznaki był Józef Brunicki, a wykonawcą Franciszek Malina z Krakowa.

Monogram JP pod koroną

Na naramiennikach poniżej oznaczenia stopni wojskowych widniał monogram JP pod książęcą mitrą, na pamiątkę pierwszego dowódcy i patrona pułku.

Barwy

Proporczyk	Opis
	Proporczyk (żółtopomarańczowy) złotożółty (żółte ciemne) (stare złoto, po austriacku greises gold)
	proporczyk dowództwa w 1939
	proporczyk 1 szwadronu w 1939
	proporczyk 2 szwadronu w 1939
	proporczyk 3 szwadronu w 1939
	proporczyk 4 szwadronu w 1939
	proporczyk szwadronu ckm w 1939
	proporczyk plutonu łączności w 1939
Inne	Opis
	Na czapce rogatywce – otok ciemnożółty
	Szasery ciemnogranatowe, lampasy ciemnożółte, wypustka ciemnożółta
	„Łapka” (do 1921) – karmazynowa

Żurawiejka

Krzywa buzia, krzywa nózia to ułani księcia Józia.

Ce-Ka grafy i barony Ósmy zdobi nam salony

Marsz 8 pułku ułanów

Moneta obiegowa – marka kredytowa (1 złoty) 8 Pułku Ułanów Ks. Józefa Poniatowskiego

Pod miasteczkiem Komarowem batalija wielka,

Ruskich było na tysiące a ułanów trzysta

Ruskich było na tysiące a ułanów trzysta

Hej wy lekkie szwoleżery nie róbcie nam wstydu

Zaczekajcie pół godziny aż ułani przyjdą,

Zaczekajcie pół godziny aż ułani przyjdą

Bo ułani dobrze biją, dobrze atakują

A jak pójdą na bij-zabij ruskie zrejterują

A jak pójdą na bij-zabij ruskie zrejterują

Tam na wzgórzu na dereszu Krzeczunowicz leci

Wymachuje, rozkazuje "Trzymajcie się dzieci!"

Wymachuje, rozkazuje "Trzymajcie się dzieci!"

A ułani dobrze biją, dobrze atakują

Jak ruszyli na bij-zabij ruskie zrejterują

Jak ruszyli na bij-zabij ruskie zrejterują

A z krwawego pola bitwy krwawo słońce schodzi

I Budionny z Kozakami hen za Dniepr uchodzi

I Budionny z Kozakami hen za Dniepr uchodzi!

Ułani księcia Józefa

Dowódcy pułku

• płk Roman Kawecki (XI 1918 – 14 I 1919)
• ppłk / płk Adam Kiciński (14 I 1919 – 1920)
• mjr / ppłk Henryk Brzezowski (II – VIII 1920 → dowódca VII BJ)
• mjr Karol Rómmel (1920)
• rtm. Kornel Krzeczunowicz (1920-1921)
• mjr Stanisław Riess de Riesenhorst (1921)
• ppłk Adam Rozwadowski-Jordan (1921)
• ppłk Stanisław Riess de Riesenhorst (1921-1922)
• ppłk Władysław Bzowski (1922-1923)
• ppłk Stanisław Riess de Riesenhorst (do III 1923 → dowódca 23 puł.)
• ppłk Aleksander Zelio (III – VI 1923 → dowódca 23 puł.)
• ppłk kaw. Władysław Bzowski (VI 1923 – 1928)
• płk kaw. Stefan Jacek Dembiński (28 I 1928 - 31 III 1930 → dowódca XII BK)
• ppłk / płk kaw. Kazimierz Mastalerz (1930 - VII 1939 → dowódca 18 puł)
• ppłk dypl. kaw. Włodzimierz Dunin-Żuchowski (VIII - IX 1939)
• mjr / ppłk dypl. kaw. Włodzimierz Kasperski (1940)
• mjr kaw. Władysław Piniński (1942-1944)

Zastępcy dowódcy pułku (od 1938 roku - I zastępca dowódcy)

• ppłk SG Jan Władysław Rozwadowski (1922-1923 → słuchacz Wyższej Szkoły Wojennej w Paryżu)
• ppłk kaw. Michał Cieński (1 III – IV 1924 → zastępca dowódcy 22 puł)
• mjr / ppłk kaw. Jan Kanty Olszewski (IV 1924 – 10 VI 1925 → zastępca dowódcy 5 psk)
• ppłk kaw. Antoni Szuszkiewicz (28 X 1925 - 5 V 1927 → p.o. dowódcy 14 puł)
• ppłk SG Tadeusz Śmigielski (V 1927 - III 1929 → p.o. komendanta PKU Kraków Powiat)
• mjr kaw. Franciszek Karassek (6 VII 1929 - 28 I 1931 → rejonowy inspektor koni w Kielcach)
• mjr / ppłk kaw. Władysław Mączewski (26 III 1931 - 1935 → Inspektor Północnej Grupy Szwadronów KOP)

Kwatermistrzowie pułku (od 1938 roku - II zastępca dowódcy)

• mjr kaw. Tadeusz Komorowski (1924)
• mjr kaw. Stanisław Ejzerman (1928 - 1929 → stan spoczynku)
• mjr kaw. Leon Dzierdziejewski (6 VII 1929 - 31 III 1930 → rejonowy inspektor koni w Postawach)
• mjr kaw. Czesław Soroczyński (III 1930 - IX 1939)

Korpus oficerski

Wysoka profesjonalizacja i jeszcze wyższe pochodzenie to cechy charakterystyczne kadry oficerskiej 8 pułku ułanów. O wysokich kwalifikacjach ułanów ks. Poniatowskiego świadczył fakt, iż w 1924 r. 5 oficerów przydzielonych było do Centralnej Szkoły Kawalerii, 4 do Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1 do Inspektoratu Armii IV, 1 do Oficerskiej Szkoły dla Podchorążych, 1 do Wyższej Szkoły Wojennej, 1 do Sztabu Generalnego WP, ponadto mjr Witold Morawski pełnił służbę jako attaché wojskowy w Rumunii, a Jan Władysław Rozwadowski (później wybitny teoretyk wojskowości) odkomenderowany był na studia do Wyższej Szkoły Wojennej w Paryżu. O arystokratycznym pochodzeniu pułku mogły świadczyć natomiast nazwiska oficerów rezerwy, wśród których nie brakowało: Potockich, Sapiehów, Pinińskich, czy też Dzieduszyckich. W czasie wojny polsko-bolszewickiej w pułku służył Amerykanin – rtm. William S. Mitchell.

Żołnierze 8 pułku ułanów - ofiary zbrodni katyńskiej

Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Muzeum Katyńskie.

Nazwisko i imię	stopień	zawód	miejsce pracy przed mobilizacją	zamordowany
Bohdanowicz Jan Kanty	porucznik rezerwy			Charków
Bujalski Jerzy Sylwin	rotmistrz	żołnierz zawodowy	dowódca szwadronu ckm	Charków
Buszczyński Bolesław	porucznik rezerwy		dowódca plutonu	Charków
Czekaj Władysław	podporucznik rezerwy	prawnik	Najwyższa Izba Kontroli w Krakowie	Katyń
Dulas Antoni	podporucznik rezerwy	nauczyciel	kier. szkoły w Nakwasinie	Katyń
Dunin-Żuchowski Włodzimierz	podpułkownik dyplomowany	żołnierz zawodowy	dowódca pułku	Charków
Jura Ignacy Władysław	podporucznik	żołnierz zawodowy	oficer broni	Charków
Koziełł-Poklewski Wincenty	rotmistrz w st. sp.		majątek Ludwinowo	Katyń
Lulko Edward Jan	podporucznik rezerwy	nauczyciel		Charków
Piątkowski Antoni	podporucznik	żołnierz zawodowy	dowódca plutonu	Charków
Podgórski Franciszek	porucznik rezerwy		dyrektor firmy we Lwowie	ULK
Skowroński-Prus Kazimierz	rotmistrz	żołnierz zawodowy	adiutant pułku	Charków
Szafrański Mieczysław	podporucznik rezerwy	nauczyciel, mgr	szkoła w Warszawie	Charków
Szewczyk Gustaw	porucznik	żołnierz zawodowy	dowódca plutonu łączności	Charków
Wielowieyski Zdzisław	podporucznik	żołnierz zawodowy	dowódca plutonu	Charków

Tradycje pułku

W czasach współczesnych Stowarzyszenie Szwadron Niepołomice w barwach 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego kultywuje tradycje 8 pułku. Jego członkowie przywdziewają mundury i używają wyposażenia zgodnego z tymi jakie obowiązywały ułanów pułku w 1939 roku. Stowarzyszenie bierze udział między innymi w Paradach przy okazji świąt narodowych np. 3 maja lub 11 listopada.

Do tradycji pułku nawiązał Andrzej Wajda. Bohaterowie filmu "Katyń": rtm. Andrzej (Artur Żmijewski) i por. Jerzy (Andrzej Chyra) służą w 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego.

Bibliografia

• Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”. [dostęp 2018-05-08].
• Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
• Krzysztof Filipow, Bohdan Wróblewski: Odznaki pamiątkowe Wojska Polskiego 1921–1939. Kawaleria. Warszawa: Feniks editions, 1992. ISBN 83-900217-3-0.
• Kornel Krzeczunowicz: Ułani księcia Józefa. Historia 8 Pułku Ułanów ks. Józefa Poniatowskiego 1784-1945. Londyn: Świderski, 1960. OCLC 255962057.
• Kornel Krzeczunowicz, Uzupełnienia do Ułanów księcia Józefa, Londyn 1962,
• Rodowody pułków jazdy polskiej 1914 – 1947,pod red. Kornela Krzeczunowicza, Londyn 1983,
• Kornel Krzeczunowicz, Księgę 200-lecia ułanów ks. Józefa, Londyn 1984.
• Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1990. ISBN 83-211-1104-1. OCLC 26852901.
• Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 978-83-2043299-2. OCLC 148041596.
• Henryk Smaczny: Księga kawalerii polskiej 1914-1947: rodowody, barwa, broń. Warszawa: TESCO, 1989. ISBN 83-00-02555-3. OCLC 23219760.
• Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07434-8.
• Tadeusz Śmigielski: Zarys historji wojennej 8-go Pułku Ułanów ks. Józefa Poniatowskiego. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Stowarzyszenie Szwadron Niepołomice w barwach 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego
• Arkadiusz Tuliński: 6 Armia Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. T. 1 i 2. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8229-062-2.
• Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2019-04-11].
• Jerzy Wojciechowski: Kawaleria w planie mobilizacyjnym „S”. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2010. ISBN 978-83-62046-24-9.
• Maciej Wyrwa: Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940. Pruszków: Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, 2015. ISBN 978-83-64486-31-9.
• Zdzisław Żygulski (jun.), Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.